Μια απρόσμενη παρουσία έχει φέτος η Ελλάδα στο 38ο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Τόκιο (27 Οκτωβρίου-5 Νοεμβρίου 2025). Με την ταινία του Ούγγρου σκηνοθέτη Γκιόργκι Πάλφι “Κότα” που παίρνει μέρος στο διαγωνιστικό τμήμα, μια ταινία γυρισμένη εξολοκλήρου στην Ελλάδα, στα ελληνικά, με Έλληνες ηθοποιούς και ελληνικό συνεργείο, συμπαραγωγή Ελλάδας, Γερμανίας και Ουγγαρίας. Κάτι που αξίζει να αναφέρουμε είναι ότι η ταινία ξεκινάει με ένα χάικου του γνωστού Ιάπωνα ποιητή Ίσσα Κομπαγιάσι.
To GreeceJapan.com συνάντησε και μίλησε με τον Ελληνογερμανό παραγωγό της ταινίας, Θανάση Καραθάνο, ο οποίος ταξίδεψε στο Τόκιο για τη συμμετοχή της ταινίας στο φεστιβάλ. Γεννημένος το 1967 στο Βερολίνο όπου ζει και εργάζεται, διατηρεί από το 1998 την δική του εταιρεία παραγωγής Τwenty Τwenty Vision ενώ το 2003 συνίδρυσε την εταιρεία Pallas Film. Με συμμετοχή σε πάνω από σαράντα ξένες και ελληνικές παραγωγές, έχει συνεργαστεί με σημαντικούς δημιουργούς του παγκόσμιου κινηματογράφου όπως ο Πολ Βερχόφεν και η Ναόμι Καουάσε.
Συνέντευξη: Junko Nagata 永田 純子
Η συνέντευξη πραγματοποιήθηκε στα ελληνικά
Να ξεκινήσουμε με την εύλογη απορία πώς ο Γκιόργκι Πάλφι, ένας Ούγγρος σκηνοθέτης, αποφάσισε να γυρίσει την ταινία του στην Ελλάδα – και μάλιστα με ελληνικό καστ και συνεργείο. Ειδικά από την στιγμή που πρόκειται για μια ταινία που θα μπορούσε κάλλιστα να έχει γυριστεί στην Ουγγαρία ή σε κάποια άλλη χώρα.
Ο Πάλφι δυσκολεύεται τα τελευταία χρόνια να εξασφαλίσει χρηματοδότηση στην Ουγγαρία λόγω του ότι οι πολιτικές συνθήκες εκεί είναι ιδιαίτερα δύσκολες για καλλιτέχνες που δεν ευθυγραμμίζονται με την κυβερνητική γραμμή. Έτσι, ήρθε σε εμένα, μου παρουσίασε το σενάριο και ενθουσιάστηκα. Αρχικά σκεφτόταν να το γυρίσει στο Μεξικό, όπου είχε ζήσει για έναν χρόνο, όμως του πρότεινα να γίνει στην Ελλάδα. Εξάλλου, ένα κομμάτι της ιστορίας αγγίζει το θέμα των προσφύγων, και η Ελλάδα ως σημείο εισόδου για πολλούς ανθρώπους από τη Βόρεια Αφρική και την Ασία με προορισμό την Ευρώπη, ταίριαζε στο πλαίσιο της αφήγησης.
Ήταν δύσκολη η συνεργασία ανάμεσα στους συντελεστές της ταινίας, δεδομένου ότι προέρχονται από διαφορετικές χώρες;
Για τον Πάλφι υπήρχαν κάποιες δυσκολίες στην αρχή καθώς το βασικό συνεργείο ήταν ελληνικό και έπρεπε να γυρίσει μια ταινία σε γλώσσα που δεν γνώριζε. Ήταν και η πρώτη του εμπειρία κινηματογράφησης στην Ελλάδα. Ωστόσο, είχε φροντίσει να προετοιμαστεί. Έναν χρόνο πριν από τα γυρίσματα εγκαταστάθηκε στην Αθήνα, έζησε εκεί, γνώρισε ανθρώπους και εξοικειώθηκε με την καθημερινότητα. Έτσι όταν ξεκίνησε η παραγωγή όλα κύλησαν πολύ πιο ομαλά.
Μου έκανε μεγάλη εντύπωση πόσο φυσικά παίζουν τα ζώα στην ταινία. Και μάλιστα, δεν πρόκειται για δημιουργίες CGI ή τεχνητής νοημοσύνης, αλλά για ολοζώντανα, πραγματικά ζώα. Πώς καταφέρατε να είναι τόσο συνεργάσιμα;
Συνεργαστήκαμε με έναν κορυφαίο Ούγγρο εκπαιδευτή ζώων ο οποίος έχει δουλέψει σε πολλές παραγωγές. Δεν είναι καθόλου εύκολο να γυρίζεις ταινία με κότες, κι εμείς είχαμε οκτώ διαφορετικές κότες που υποδύονταν τον πρωταγωνιστικό ρόλο! Ο εκπαιδευτής τις εκπαίδευσε στην Ουγγαρία, μαζί με τα υπόλοιπα ζώα – την αλεπού, τον σκύλο αλλά και το γεράκι – και στη συνέχεια τα έφερε στην Ελλάδα για τα γυρίσματα. Ήταν τόσο καλά προετοιμασμένα, που δεν χάσαμε καθόλου χρόνο στα γυρίσματα. Όλα κύλησαν ομαλά, χωρίς καθυστερήσεις και χωρίς να χρειαστούν υπερωρίες.
Αν υπήρχε Όσκαρ για ζώα, θα πρότεινα σίγουρα την κότα για το βραβείο πρώτου ρόλου!
Κι εγώ! Το αξίζει απόλυτα. Αν υπήρχε τέτοιο Όσκαρ θα το έπαιρνε χωρίς δεύτερη σκέψη. Είναι πραγματικά η πρωταγωνίστρια της ταινίας, όλη η ιστορία εκτυλίσσεται μέσα από τη δική της οπτική και δεν την εγκαταλείπουμε ποτέ, ούτε καν στο δεύτερο μέρος όταν αρχίζουμε να κατανοούμε την ανθρώπινη πλευρά της ιστορίας. Ακόμα κι εκεί, παραμένουμε πάντα στο βλέμμα της κότας, στη δική της οπτική.
Μου άρεσε ιδιαίτερα η επιλογή των ελληνικών τραγουδιών που ακούγονται στις σκηνές όπου η κότα συναντά τον κάθε κόκορα και ερωτεύονται με το “Επίσημη αγαπημένη” και “Τα μαύρα μάτια σου”. Η επιλογή έγινε από εσάς ή από κάποιον άλλον Έλληνα συνεργάτη;
Την έκανε ο ίδιος ο σκηνοθέτης! Ειλικρινά, εξεπλάγην και εγώ με το πόσο εύστοχα βρήκε αυτά τα τραγούδια και πόσο αρμονικά τα ένταξε στην πλοκή. Ήταν αποκλειστικά δική του επιλογή και όπως αποδείχθηκε απολύτως πετυχημένη.
Πώς ήταν η αντίδραση του κοινού στις πρώτες προβολές του φεστιβάλ; Πιστεύετε ότι η ταινία θα έχει επιτυχία στην Ιαπωνία;
Στην πρώτη προβολή στην οποία ήμουν κι εγώ παρών, η ανταπόκριση του κοινού ήταν εξαιρετική. Η ατμόσφαιρα στην αίθουσα ήταν πολύ όμορφη, και μετά την προβολή ακολούθησε μια συζήτηση με ενδιαφέρουσες, ουσιαστικές ερωτήσεις. Είχα την αίσθηση ότι η ταινία τους άγγιξε πραγματικά. Πιστεύω πως ναι, θα έχει επιτυχία, ήδη έχουμε δεχθεί πρόταση για διανομή και είναι πολύ πιθανό να κυκλοφορήσει στις κινηματογραφικές αίθουσες της Ιαπωνίας.
Μετά το Τόκιο, ποιο είναι το επόμενο ταξίδι της ταινίας; Νομίζω δεν έχει προβληθεί ακόμα στην Ελλάδα.
Η παγκόσμια πρεμιέρα έγινε στο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Τορόντο και το ταξίδι συνεχίστηκε με την ευρωπαϊκή της πρεμιέρα στο Φεστιβάλ του Σαν Σεμπαστιάν. Στη συνέχεια προβλήθηκε στη Ρώμη και το Αμβούργο. Μετά το Τόκιο σειρά έχει η Ελλάδα όπου θα είναι η ταινία που κλείνει φέτος το Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης.
Μιλήστε μας λίγο για τη σχέση σας με τον ιαπωνικό κινηματογράφο. Υπάρχουν σκηνοθέτες ή ταινίες που αγαπάτε ιδιαίτερα;
Έχω τη χαρά να έχω ήδη συνεργαστεί με τον ιαπωνικό κινηματογράφο, ήμουν συμπαραγωγός στην ταινία “An” (Sweet Bean, 2015) της Ναόμι Καουάσε. Αυτή την περίοδο δουλεύω πάνω σε ένα νέο πρότζεκτ ενός Ιάπωνα σκηνοθέτη που ζει στη Γαλλία, αλλά βρισκόμαστε ακόμα σε αρχικό στάδιο.
Όσο για σκηνοθέτες, παρακολουθώ με μεγάλο ενδιαφέρον έργα σκηνοθετών όπως ο Κότζι Φουκάντα και ο Χιροκάζου Κορε-έντα, ενώ φυσικά αγαπώ τους κλασικούς όπως τον Κουροσάουα και τον Όζου. Τον Κουροσάουα ειδικά τον λατρεύω, έχω δει πολλές φορές όλες του τις ταινίες.
Σας ευχαριστώ πολύ και σας εύχομαι καλή επιτυχία στην ταινία και καλή συνέχεια.
Τρέιλερ
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΤΑΙΝΙΑ
ΗΕΝ, 2025
Εισαγωγή (κείμενο από τη σελίδα του TIFF)
Αυτό το παράδοξο παραμύθι αφηγείται εξ ολοκλήρου από την οπτική γωνία μιας κότας. Μια κότα δραπετεύει κατά τη μεταφορά της από ένα πτηνοτροφείο και βρίσκει προσωρινό καταφύγιο στην αυλή ενός κτιρίου που ήταν κάποτε εστιατόριο. Όμως οι άνθρωποι αρχίζουν να μαλώνουν για τα αυγά που γεννά αυτή η κότα, αναγκάζοντάς την να ορθώσει το ανάστημά της και να παλέψει για να τα προστατεύσει… Ενώ απεικονίζει με χιούμορ το ταξίδι της κότας, η ταινία τονίζει κριτικά την ανθρώπινη απληστία και την κοινωνική ανισότητα. Ο Ούγγρος σκηνοθέτης Πάλφι Γκιόργκι, γνωστός για τις εξαιρετικά μοναδικές του ταινίες, συμπεριλαμβανομένων των Hukkle (2002) και Taxidermia (2006), γύρισε την τελευταία του ταινία στην Ελλάδα χωρίς CGI ή AI· αντ’ αυτού, χρησιμοποιήθηκαν οκτώ αληθινές κότες υπό την καθοδήγηση εκπαιδευτών ζώων.
Ο σκηνοθέτης (κείμενο από τη σελίδα του TIFF)
Ο Πάλφι Γκιόργκι είναι βραβευμένος Ούγγρος σκηνοθέτης και σεναριογράφος, γεννημένος το 1974 στη Βουδαπέστη. Ο Πάλφι είναι γνωστός για τα οπτικά ευρηματικά έργα του που αψηφούν τα κινηματογραφικά είδη και έχουν αποσπάσει διεθνή αναγνώριση. Η πρώτη του μεγάλου μήκους ταινία, Hukkle (2002), τον καθιέρωσε ως μια μοναδική φωνή στον σύγχρονο ευρωπαϊκό κινηματογράφο, ακολουθούμενη από το τολμηρό και σουρεαλιστικό Taxidermia (2006) και την πειραματική ταινία κολάζ Final Cut – Ladies & Gentlemen (2012).
Σκηνοθεσία：Pálfi György
Σενάριο: Ruttkay Zsófia, Pálfi György
Διεύθυνση φωτογραφίας: Γιώργος Καρβέλας
Μοντάζ: Lehmhényi Réka
Μουσική: Szőke Szabolcs
Σκηνικά: Κωνσταντίνος Ζαμάνης
Κοστούμια: Βασίλης Μπαρμπαρίγος
Μακιγιάζ: Σίσσυ Πετροπούλου
Ήχος: Μαρίνος Αθανασόπουλος, Erik Mischijew, Matthias Schwab
Διεύθυνση κάστινγκ: Σωτηρία Μαρίνη, Άκης Γουρζουλίδης
Παραγωγή: Θανάσης Καραθάνος, Κώστας Λαμπρόπουλος, Martin Hampel, Γιώργος Κυριάκος
Ηθοποιοί: Γιάννης Κοκιασμένος, Αργύρης Πανταζάρας, Μαρία Διακοπαναγιώτου, Αντώνης Καφετζόπουλος
H κότα: (Eszti, Szandi, Feri, Enci, Eti, Enikő, Nóra, Anett)
Παραγωγή: Pallas Film, Twenty Twenty Vision, View Master Films
Συμπαραγωγή: ZDF/ARTE, ΕΡΤ Α.Ε., με την υποστήριξη: Ελληνικό Κέντρο Κινηματογράφου, Οπτικοακουστικών Μέσων και Δημιουργίας – Creative Greece, Mitteldeutsche Medienförderung, Medienboard Berlin-Brandenburg
