Το ραντεβού των αστεριών

Φωτογραφία © Γρηγόρης Α. Μηλιαρέσης

Εμείς τα ξέρουμε σαν Βέγα και Αλτάιρ, σαν δύο από τα πιο λαμπερά αστέρια του ουρανού μας. Οι ιάπωνες όμως τα αποκαλούν Οριχίμε (織姫, δηλαδή «υφάντρα πριγκίπισσα») και Χικομπόσι (彦星, δηλαδή «αγόρι αστέρι») και κάθε καλοκαίρι, στις 7 Ιουλίου, γιορτάζουν τη συνάντησή τους πάνω στη γέφυρα που ενώνει τα δύο άκρα του Αμανογκάουα (天の川) του ουράνιου ποταμιού που εμείς αποκαλούμε γαλαξία· όπως συχνά συμβαίνει με τα παραμύθια, ο Χικομπόσι και η Οριχίμε δε χωρίζονται μόνο από το γαλαξία αλλά και από τις επιθυμίες του βασιλιά-πατέρα της κοπέλας, του Τεντέι (天帝) ο οποίος είναι και ο δημιουργός του σύμπαντος. Και όπως ήταν αναμενόμενο, η συγκεκριμένη ιστορία δεν μπορούσε παρά να συγκινήσει τους ερωτευμένους και να τους κάνει να αισθάνονται ότι η μέρα (και η νύχτα) τους ανήκει δικαιωματικά.

Παρότι η αφετηρία του προσφέρεται για πιο προσωπικό εορτασμό, το «Ταναμπάτα» (七夕ή «βραδιά της έβδομης») είναι μια από τις πιο θεαματικές γιορτές-πανηγύρια της Ιαπωνίας. Όντας στην καρδιά του καλοκαιριού, είναι μια ευκαιρία για τους ιάπωνες, ερωτευμένους και μη, να φορέσουν τα καλοκαιρινά τους κιμονό και τα σανδάλια τους και να κάνουν βόλτα αναζητώντας λίγη δροσιά· η αρχή του Ιουλίου είναι πάντα μέσα στην περίοδο του μουσώνα, του τσούγιου, μιας από τις πιο δύσκολες περιόδους του χρόνου με συχνές βροχές, την υγρασία να ανεβαίνει στο 90% και τη ζέστη να πλησιάζει τους 40 βαθμούς. Και οι πόλεις και οι γειτονιές γεμίζουν κρεμαστά στολίδια τα οποία ξεκινούν από χρωματιστές λωρίδες χαρτιού κρεμασμένες σε κλαδιά μπαμπού, συνήθως με ευχές για καλύτερη πρόοδο στο σχολείο για να φτάσουν σε ολόκληρα κρεμαστά άρματα.

Τα λαϊκά πανηγύρια (και όχι μόνο στην Ιαπωνία) είναι πάντα μια αφορμή για σύσφιξη των σχέσεων μεταξύ των μελών μιας κοινότητας και το Ταναμπάτα δεν είναι εξαίρεση, απόδειξη ότι οι διακοσμήσεις του γίνονται συνήθως σε κεντρικά μέρη ώστε να μαζευτεί όσο το δυνατόν περισσότερος κόσμος. Πάγκοι με φαγητά και παιχνίδια, σκηνές με ζωντανή μουσική, αυτοσχέδιες περφόρμανς και, κυρίως, βόλτα και ψιλοκουβέντα με φίλους και γνωστούς με μόνιμο θέμα συζήτησης την έλευση του καλοκαιριού και όλα αυτά τα καθημερινά πράγματα κάτω από εντυπωσιακά πολύχρωμα στολίδια· η εικόνα του Ταναμπάτα θα μπορούσε να το μοντέλο του Τόκιο και των άλλων ιαπωνικών πόλεων: ανθρώπινες ιστορίες σε ένα υπέρ-ανθρώπινο σκηνικό.

ENGLISH

 

ΕΝΑ ΒΙΒΛΙΟ ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΟ ΣΤΗΝ ΚΟΥΖΙΝΑ ΣΑΣ!ΣΠΙΤΙΚΕΣ ΙΑΠΩΝΙΚΕΣ ΣΥΝΤΑΓΕΣΜπορείτε να το παραγγείλετε εδώ

Γρηγόρης Μηλιαρέσης
Γρηγόρης Μηλιαρέσης
Δημοσιογράφος και μεταφραστής. Έχει συνεργαστεί με πλειάδα εφημερίδων, περιοδικών (τόσο του γενικού όσο και του ειδικού τύπου) και εκδοτικών οίκων και με ειδίκευση στο Ίντερνετ, τις πολεμικές τέχνες και την Ιαπωνία όπου και ζει τα τελευταία χρόνια. Από το 2012 μέχρι το 2016 έγραφε την εβδομαδιαία στήλη στο GreeceJapan.com "Γράμματα από έναν αιωρούμενο κόσμο" και το 2020 κυκλοφόρησε το ομότιτλο βιβλίο του. Περισσότερα στη συνέντευξη που είχε δώσει στο GreeceJapan.com.
ΤΑΞΙΔΙ ΣΤΗΝ ΙΑΠΩΝΙΑ
ΤΑΞΙΔΙ ΣΤΗΝ ΙΑΠΩΝΙΑ

Ροή άρθρων

spot_img

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ

Τέλειες καταιγίδες

Μετά τους σεισμούς, το φυσικό φαινόμενο που προκαλεί την ανησυχία των εκτός Ιαπωνίας φίλων και γνωστών όσων ζουν εδώ είναι οι τυφώνες –ιδιαίτερα όσοι...

Ντάικον-για

Στο λίγο καιρό που την ξέρω, έχω καταλάβει ένα πράγμα για τη Γιόκο-σαν: όταν σου λέει «πάμε στο τάδε μέρος», δε φέρνεις αντιρρήσεις, απλώς...

Hey, Mr. Sarariman

Σε μια κοινωνία που έχει ανάγκη τις στολές ώστε να είναι σαφής η θέση καθενός στην ιεραρχία, ίσως η πιο ευδιάκριτη στολή είναι αυτή...

Τα παιδιά του Έντο

Τους πρόσεξα από την πρώτη φορά που πάτησα το πόδι μου στις περιοχές τους –το Νιχονμπάσι, την Κάντα, την Γκίνζα, την Ασακούσα και όλες...

Κάτι παλιό, κάτι καινούριο

Διάβαζα χτες ένα μπλογκ-ποστ ενός Βρετανού που ζει στην Ιαπωνία τα τελευταία δέκα χρόνια· στο κείμενό του ο συγγραφέας επιδιδόταν σε ένα από τα...

Οι γυναίκες της τέχνης

Η Ιαπωνία εξακολουθεί να τις προβάλλει ως μια από τις χαρακτηριστικές της εικόνες, μαζί με το όρος Φούτζι, τα γρήγορα τρένα σίνκανσεν και τις...

Ζεν και Ιαπωνία –επανεξέταση

Η σχέση μεταξύ του ιαπωνικού πολιτισμού και του βουδισμού ζεν με έχει απασχολήσει πολύ. Όχι μόνο λόγω της περιρρέουσας σχετικής φιλολογίας, ενισχυμένης κατά πολύ...

Αμβλείες τεχνολογίες

“Αυτές οι φωτογραφίες είναι ο λόγος που παγιδεύτηκα στο Τόκιο” είναι ο τίτλος ενός θέματος που κυκλοφόρησε πρόσφατα, αρχικά στο “Medium” και στη συνέχεια...

Το πρόβλημα με το σούσι

Δεν είναι η γεύση. Αν τα κομμάτια του ψαριού έχουν διαλεχτεί σωστά –και αν ο ιταμάε (板前), ο μάγειρας, ξέρει τη δουλειά του, θα...

Νενικήκαμεν

Όντας φανατικά κατά των σπορ (κυρίως από τη θέση του θεατή αλλά σε μεγάλο βαθμό και από τη θέση του συμμετέχοντος –δεν βρίσκω κανένα...

Ανοίγοντας τον καθρέφτη

Ένα γράμμα σχετικά με το οσέτσι δε θα μπορούσε παρά να ακολουθηθεί από ένα σχετικά με το καγκάμι-μότσι (鏡餅) το απόλυτο, ίσως, σύμβολο της...

Η ζωή σε δυο τροχούς

Τα ποδήλατα απαγορεύεται να κυκλοφορούν πάνω στα πεζοδρόμια –αλλά τα ποδήλατα κυκλοφορούν σχεδόν αποκλειστικά στα πεζοδρόμια, συχνά κατόπιν παρότρυνσης της αστυνομίας. Οι ποδηλάτες πρέπει...