Όλοι έχουν ακουστά το Τσουκίτζι, την κεντρική ψαραγορά του Τόκιο και τη μεγαλύτερη ψαραγορά του κόσμου, όμως ελάχιστοι έχουν συνειδητοποιήσει ότι στην πραγματικότητα πρόκειται για δύο ξεχωριστές αγορές: το «τζονάι σίτζο» ή «εσωτερική αγορά», διάσημο για τις δημοπρασίες των τόνων που προορίζονται για σούσι και το «τζογκάι σίτζο» ή «εξωτερική αγορά» που βρίσκεται στην περίμετρο του πρώτου και που είναι κατά πολύ υπεύθυνο για την «εμπειρία του Τσουκίτζι» (οι δημοπρασίες και τα παζάρια της εσωτερικής αγοράς ολοκληρώνονται πριν τα ξημερώματα και έτσι κι αλλιώς η είσοδος σ’ αυτά είναι πάντα περιορισμένη. Το τζογκάι σίτζο αντίθετα παραμένει ανοιχτό σχεδόν όλη την ημέρα και οι επισκέπτες έχουν τη δυνατότητα να περιπλανηθούν στα δαιδαλώδη σοκάκια του, να αγοράσουν τρόφιμα και είδη μαγειρικής από τα 400 καταστήματά του και να φάνε το φρεσκότερο σούσι στον κόσμο στα δεκάδες εστιατόριά του.
Αν και αποτελεί σημαντικό κομμάτι της γαστρονομικής κουλτούρας του Τόκιο, η εξωτερική αγορά αντιμετωπίζει μια σημαντική απειλή: την υποβάθμισή της όταν η εσωτερική αγορά θα μεταφερθεί στην περιοχή Τογιόσου του Δήμου Κότο, ενδεχομένως κάποια στιγμή εντός του 2015. Καθώς το τζογκάι σίτζο δε θα μετακομίσει μαζί με το πιο διάσημο έτερό του ήμισυ, οι καταστηματάρχες της περιοχής ανησυχούν μήπως το κοινό και κυρίως οι τουρίστες, εσωτερικοί και εξωτερικοί το εγκαταλείψουν, γεγονός που θα πλήξει σημαντικά την μικροοικονομία του (αυτή τη στιγμή, τα 50.000 τετραγωνικά χιλιόμετρά του, υποδέχονται περισσότερους από 20.000 επισκέπτες καθημερινά). Βεβαίως ένα μέρος της οικονομίας της εξωτερικής αγοράς (η οποία δεν περιορίζεται στα θαλασσινά) θα συνεχίσει να υπάρχει καθώς σχετίζεται με την προμήθεια υλικών για τα εστιατόρια της γειτονικής Γκίνζα, όμως ο προβληματισμός για τη δημιουργία μιας «πρωτεύουσας της γεύσης» που θα υπερβαίνει τη σχέση με την ψαραγορά παραμένει –και οι ενώσεις κατοίκων και καταστηματαρχών φαίνεται ότι κινούνται προς την κατεύθυνση αυτή.
Φωτογραφίες: Junko Nagata © GreeceJapan.com