Εξυπακούεται ότι ένα ιαπωνικό γκρουπ με τέτοιο όνομα – «Γκιρίσα Λαβ» (ギリシャラブ, Greece Love) – θα μας τραβούσε την προσοχή. Είναι ένα γκρουπ που ήδη έχει χαράξει την πορεία του στην ιαπωνική ανεξάρτητη ροκ σκηνή. Ξεκίνησε το 2014 στο Κιότο και έχει κυκλοφορήσει 4 άλμπουμ και 7 μίνι άλμπουμ (τα 5 είναι digital). Σήμερα οι Γκιρίσα Λαβ έχουν την έδρα τους στο Τόκιο.
Μας εκμυστηρεύτηκαν ότι όταν τους ζητήσαμε αυτήν τη συνέντευξη αγχώθηκαν γιατί εκτός από το όνομα που διάλεξαν τυχαία δεν έχουν άλλη σχέση με την Ελλάδα. Βέβαια κάποιοι λένε ότι στη ζωή τίποτε δεν γίνεται τυχαία…
Συναντήσαμε τους Γκιρίσα Λαβ, δηλαδή τον Γιούγκα Αμακάουα 天川悠雅 (φωνητικά), τον Ναότο Τορισάκα 取坂直人 (κιθάρα, συνθεσάιζερ) και την Σάκι Μορίγια 守屋咲季 (μπάσο) σε ένα καφέ στη Σιμπούγια και είχαμε μια ωραία συζήτηση.
Τους ευχαριστούμε πολύ και ελπίζουμε να τους συναντήσουμε και στην Ελλάδα, σε συναυλία τους!
Συνέντευξη: Τζούνκο Ναγκάτα 永田 純子
Για ποιο λόγο επιλέξατε το όνομα ‘Γκιρίσα Λαβ’ (σ.σ.: σημαίνει Ελλάδα αγάπη, εκ του αγγλικού Greece Love);
Γιούγκα: Εγώ και ο Ναότο είμαστε από τον νομό Χίογκο και θέλαμε να φτιάξουμε μια μπάντα στον τόπο μας. Την περίοδο που έπρεπε να αποφασίσουμε το όνομα της μπάντας, ήταν σε εξέλιξη το Παγκόσμιο Κύπελλο Ποδοσφαίρου (σ.σ.: η μπάντα σχηματίστηκε το 2014, τη χρονιά που το Μουντιάλ έλαβε χώρα στο Ρίο της Βραζιλίας). Στον όμιλο της εθνικής ομάδας της Ιαπωνίας ήταν επίσης η Ελλάδα, η Ακτή Ελεφαντοστού και η Κολομβία. Επειδή ήταν ακριβώς η περίοδος του Κυπέλλου, εκείνη τη στιγμή βλέπω στο κινητό μου το νέο ότι αποφασίστηκαν οι ομάδες του ομίλου. Πριν από αυτό, κατά τη διάρκεια της συζήτησης για το όνομα της μπάντας, λέγαμε ότι το συγκρότημα Stereo Lab από τη Γαλλία έχει στο όνομα τη λέξη Lab που δε σημαίνει «αγάπη», αλλά «εργαστήριο» (σ.σ.: οι λέξεις «ραβ»-love-αγάπη και «ράμπο»-labo (ratory)-εργαστήριο είναι ηχητικά όμοιες στα ιαπωνικά). Κάπως μας άρεσε και θέλαμε και εμείς να κολλήσουμε τη λέξη λαβ στο όνομα. Ωστόσο, όσο και να το συζητούσαμε δεν μπορούσαμε να αποφασίσουμε.
Τελικά διαλέξαμε το όνομα από τον όμιλο του Μουντιάλ. Μετά την Ακτή Ελεφαντοστού, ο αντίπαλος της Ιαπωνίας ήταν η Ελλάδα, οπότε λέω στον Ναότο «τι λες για ‘Ελλάδα Λαβ’», του φάνηκε τέλειο και το κρατήσαμε. Τώρα είναι ο ένατος χρόνος που έχουμε τη μπάντα.
Και τελικά η Ελλάδα μπήκε στο όνομα του γκρουπ…
Γιούγκα: Έτσι είναι. Εκείνη την περίοδο μέναμε στην πόλη Σάντα του νομού Χιόγκο, που είναι βαθιά στην επαρχία. Μετά εγώ μετακόμισα στο Κιότο και μέχρι πριν τρία-τέσσερα χρόνια έτρεχα από εκεί τη μπάντα, ώσπου μετακόμισα ξανά στο Τόκιο. Ο Ναότο είναι φίλος μου από το λύκειο και επειδή ταίριαζε το στυλ μας, θέλαμε να κάνουμε οι δυο μας ένα συγκρότημα στην πόλη μας. Δεν περιμέναμε ότι θα πάμε στο Κιότο ή στο Τόκιο, δεν σκεφτήκαμε ότι θα ασχολούμασταν τόσο σοβαρά. Διαλέξαμε το όνομα κάπως χαλαρά χωρίς να το πολυσκεφτούμε.
Έχει πάει κάποιος από εσάς στην Ελλάδα, ή έχει Έλληνες φίλους, ή τέλος πάντων κάποια σχέση με την Ελλάδα;
Γιούγκα: Όχι, και ενώ όταν μας έγινε η πρόταση για τη συνέντευξη χαρήκαμε πολύ, νιώσαμε λίγο ανασφάλεια. Στα αλήθεια δεν υπάρχει καμία σχέση με την Ελλάδα. Ωστόσο, για αστείο λέμε συχνά ότι θα ήταν ωραία να κάναμε μία συναυλία στην Ελλάδα. Παρόλα αυτά, δεν έχουμε κάποιο ιδιαίτερο δέσιμο με την Ελλάδα.
聖者たち (Όλοι οι άγιοι)
Είπες ότι δεν έχετε κάποια ιδιαίτερη σχέση με την Ελλάδα, ωστόσο στο βίντεο κλιπ του τραγουδιού «Σέιτζα τάτσι» (σ.σ.: 『聖者たち』σημαίνει «Όλοι οι άγιοι») εμφανίζεστε με ρούχα σε λευκό και άσπρο, και τυλιγμένοι με μια σημαία της Ελλάδας. Επίσης στο βίντεο κλιπ του τραγουδιού «Σέι/Ζόκου» (σ.σ.: 『聖／俗』σημαίνει «Ιερό / Επίγειο») εμφανίζονται κοπέλες που μοιάζουν με ιέρειες της αρχαίας Ελλάδας. Επιπλέον, το όνομα της δισκογραφικής εταιρίας «Πόλη-κράτος Records» θυμίζει αρκετά την Ελλάδα.
Γιούγκα: Όσον αφορά το όνομα της δισκογραφικής, όντως θέλαμε να δώσουμε ένα όνομα που να μοιάζει ελληνικό, το σκεφτήκαμε επί τόπου (σ.σ.: η δισκογραφική εταιρία ιδρύθηκε το 2021).
Μου φαίνεται ότι λίγο-λίγο ως συγκρότημα έρχεστε όλο και πιο κοντά στην Ελλάδα.
Γιούγκα: Επειδή διαλέξαμε το όνομα του συγκροτήματος, σιγά σιγά αρχίσαμε να αποκτάμε ενδιαφέρον για την Ελλάδα. Ψάξαμε τι είδους μουσική υπάρχει στην Ελλάδα, για παράδειγμα ακούσαμε ρεμπέτικο. Φάνηκε σε όλους μας πολύ ενδιαφέρον.
Ώστε έχετε ακούσει ελληνική μουσική; Βρήκατε κάτι αξιόλογο;
Γιούγκα: Το ρεμπέτικο, μάλλον. Άκουσα ένα δίσκο με μια συλλογή από τραγούδια με μπουζούκι που ήταν διαθέσιμος για streaming. Ο λόγος που ασχολήθηκα με το ρεμπέτικο, είναι ακριβώς το ότι έχουμε το όνομα Γκιρίσα Λαβ, αλλά και ένα γαλλικό κόμικ που μιλάει για το ρεμπέτικο, το bande dessinée. Όταν το ψιλομελέτησα μου φάνηκε πολύ ενδιαφέρον, γιατί είδα ότι είναι μουσική των Ελλήνων από το 1930, πριν από τον πόλεμο, από ανθρώπους με πολιτική συνείδηση και κάπως χίπικη ιδεολογία.
Το πιο πρόσφατο single σας που είναι διαθέσιμο για streaming είναι το «ABCD» (σ.σ.: το 『ABCD』αναρτήθηκε στις 24/05/2023) και έχει γυριστεί στον Σταθμό του Τόκιο (έξοδος Μάρου-νο-ούτσι). Μου έκανε εντύπωση που φοράτε διαστημικές στολές.
Γιούγκα: Οι στίχοι του τραγουδιού είναι απλά τα γράμματα του αλφαβήτου από το Α μέχρι το Ζ. Ωστόσο, γράφουμε στίχους 9 χρόνια τώρα, έγινε ένα βουνό από στίχους, και σιγά σιγά το νόημα των στίχων συγκεντρωνόταν μέσα μου και έγινε βαθύτερο για μένα. Κάπως έτσι μου ήρθε η ιδέα να γράψω ένα τραγούδι που θα αφαιρούσε όσο περισσότερο γίνεται από το νόημα των στίχων. Όσο για τις διαστημικές στολές, κατά το ήμισυ μας φάνηκε αστείο, αλλά επίσης σκεφτήκαμε ότι αν φορέσεις τη στολή και πας στο διάστημα ή άλλο πλανήτη, τότε γίνεσαι κι εσύ εξωγήινος. Κι αν ένας εξωγήινος έρθει στη γη, δε θα καταλαβαίνει καθόλου τη γλώσσα. Αυτή την εικόνα είχαμε στο μυαλό μας και διαλέξαμε τις διαστημικές στολές.
ABCD
Σε αυτό το σημείο θα ήθελα να αλλάξω λίγο θέμα. Ποιο ήταν το κίνητρο που σας έκανε να αποφασίσετε να ακολουθήσετε το δρόμο της μουσικής;
Γιούγκα: Εγώ στην αρχή έπαιζα ντραμς. Ξεκίνησα να παίζω ντραμς στο λύκειο, αλλά άλλαξα σχολείο στη μέση της πρώτης λυκείου. Μετά, ξεκίνησα σχολείο εξ αποστάσεως και είχα περισσότερο χρόνο. Αν ήμουν ενήλικας θα δούλευα και θα είχα άλλες υποχρεώσεις, αλλά ως μαθητής δε μπορούσα να εργαστώ. Ειλικρινά, δεν είχα τι να κάνω, οπότε έπαιζα μουσική. Το αγαπημένο μου συγκρότημα ήταν οι Βρετανοί Blur, τους ξεχώρισα από τους υπόλοιπους στο είδος της βρετανικής ποπ της δεκαετίας του 90, και από εκεί ασχολήθηκα με τη μουσική.
Ναότο: Εγώ κάπου στο γυμνάσιο αγόρασα μια κιθάρα, επειδή όταν ήμουν έκτη δημοτικού βλέποντας «Πρωινή τηλεόραση» (σ.σ.: Μεζαμάσι TV μια πρωινή ενημερωτική εκπομπή) εμφανίστηκε ένα διαφημιστικό βίντεο για την ιαπωνική μπάντα Asian Kung-fu Generation. Αυτό μου κέντρισε το ενδιαφέρον. Μέχρι τότε ήξερα μόνο την ποπ μουσική, οπότε όταν άκουσα ροκ σκέφτηκα «τι είναι αυτό;». Αυτό ήταν η αφορμή νομίζω. Ο πατέρας μου άκουγε μουσικές όπως Beatles και τζαζ, και εγώ ξεκίνησα να ακούω βρετανική μουσική. Στο λύκειο ήθελα να φτιάξω μια μπάντα, οπότε έφτιαξα μια μπάντα. Αυτό μου φάνηκε φυσιολογική πορεία και κάπως έτσι συνεχίστηκε.
Σάκι: Εμένα για αρχή μ’ αρέσει πάρα πολύ να παίζω διάφορα μουσικά όργανα. Έμαθα πιάνο, και στο δημοτικό και το λύκειο ήμουν στην ορχήστρα πνευστών. Μέσω της μητέρας μου έμαθα τους Spitz και την ίδια περίοδο ήταν της μόδας οι Bump of Chicken (σ.σ.: Ιαπωνικές ροκ μπάντες). Έχω πλέον ξεχάσει το γιατί, αλλά τότε μου φάνηκε ότι το μπάσο ήταν κουλ. Όταν πήγα στο λύκειο, σταμάτησα από την ορχήστρα πνευστών και ξεκίνησα στην ομάδα ελαφριάς μουσικής, με στόχο να παίζω σε μπάντα. Μου άρεσε να παίζω μπάσο και να φτιάχνω μουσική. Σε αυτό το συγκρότημα ήρθα όταν έφυγε ένα προηγούμενο μέλος και έψαχναν για καινούριο. Μέχρι τότε δεν ήξερα τους άλλους δύο (σ.σ.: τον Γιούγκα και τον Ναότο). Ήξερα τους Γκιρίσα Λαβ, είχα πάει σε συναυλίες τους και είχα ακούσει τη μουσική τους. Όταν είδα στο Twitter ότι ψάχνουν νέο μέλος, σκέφτηκα ότι θα ήταν ωραίο να συμμετάσχω, οπότε μπήκα και εγώ στο συγκρότημα.
Έχετε πραγματοποιήσει συναυλίες σε διάφορες μουσικές σκηνές στην Ιαπωνία, αλλά έχετε κάνει κάποια συναυλία στο εξωτερικό;
Γιούγκα: Δεν έχουμε. Θα θέλαμε να το κάνουμε, αλλά δεν τα έχουμε καταφέρει. Αν ποτέ μας καλέσουν να παίξουμε στην Ελλάδα, θέλουμε οπωσδήποτε να πάμε.
Πότε σκέφτεστε να ξεκινήσετε τον επόμενό σας δίσκο;
Γιούγκα: Δεν έχουμε αποφασίσει για νέο δίσκο, αλλά δουλεύουμε με στόχο να βγάλουμε ένα μίνι δίσκο μέσα στη χρονιά. Αυτή τη στιγμή ηχογραφούμε κάποια τραγούδια και θέλουμε να παρουσιάσουμε κάποιο single μέσα στους επόμενους μήνες.
Τι είδους θα είναι τα νέα σας κομμάτια;
Γιούγκα: Τι είδους να είναι άραγε τα νέα μας κομμάτια.. Δεν ξέρω μήπως έχει κάποια σχέση με την ελληνική μυθολογία. Οι στίχοι να είναι κάτι σαν το «Οο-σαμά (Αλτερνατιβ)» (σ.σ.: 『王様（Alternative）』σημαίνει ο βασιλιάς), όχι μια απλή λίστα από λέξεις, αλλά κάτι που να έχει νόημα. Όσο για το βίντεο, γυρίσαμε το «ΑBCD» σε εξωτερικό χώρο κατά κύριο λόγο, αλλά αυτή τη φορά θέλουμε να νοικιάσουμε ένα κινηματογραφικό στούντιο και εμείς οι ίδιοι να πρωταγωνιστήσουμε σε πολλές σκηνές.
キス・ミー (Φίλα με)
Ένα εντυπωσιακό μουσικό βίντεο είναι πάντα χαρακτηριστικό. Ποιος γράφει το σενάριο;
Γιούγκα: Δεν ετοιμάζουμε κάποιο σενάριο. Συνήθως εγώ σκέφτομαι το θέμα και μετά όλοι μαζί κάνουμε τα γυρίσματα, μαζί με φίλους που μας βοηθούν. Μόνοι μας κάνουμε και το μοντάζ. Είναι κυρίως D.I.Y. τα βίντεο.
Άρα, για τα βίντεο του «Σέι/Ζόκου», του «Σέιτζα τάτσι» και του «Τάιχαϊ Μπανζάι» (σ.σ.: 『退廃万歳』), σκεφτήκατε όλοι μαζί τις ιδέες για τα κοστούμια και τα σκηνικά.
Γιούγκα: Ακριβώς. Υπάρχουν βέβαια αρκετοί περιορισμοί, αλλά επειδή δεν βασιζόμαστε σε άλλους για να μας ετοιμάσουν τα βίντεο κλιπ, έχουμε παραπάνω δέσιμο σαν μπάντα.
Πάντως, τα κουστούμια και τα σκηνικά στο «Σέιτζα τάτσι» που θυμίζουν την Ελλάδα είναι εντυπωσιακά. Επιπλέον, για ποιο λόγο το βασικό οπτικό στοιχείο στο βίντεο κλιπ είναι ένα άλογο;
Γιούγκα: Το άλογο, ε… Από όταν ξεκινήσαμε να ασχολούμαστε οι ίδιοι, σχεδόν πάντα δείχνουμε ένα άλογο. Κάποια στιγμή θα θέλαμε να δείξουμε κ ένα αληθινό άλογο, αλλά είναι δύσκολο.
Ποια είναι τα σχέδιά σας για μελλοντικές συναυλίες;
Γιούγκα: Ακόμα δεν μπορούμε να ανακοινώσουμε κάποια συναυλία, επειδή είμαστε εν μέσω της προετοιμασίας του νέου μίνι δίσκου. Θα θέλαμε όμως να δώσουμε κάποια συναυλία γύρω στο φθινόπωρο.
Ως συγκρότημα, παρουσιάζετε συνεχώς νέες δουλειές, και μέσα στα χρόνια με κάθε νέο δίσκο γίνεται πιο προφανές το τι θέλετε να κάνετε. Όσον αφορά το οπτικό κομμάτι, πως έχει διαμορφωθεί η αισθητική σας;
Γιούγκα: Ακριβώς αυτό συμβαίνει. Στην αρχή, στα αλήθεια δεν σκεφτόμασταν τίποτα, δεν είχαμε κάποιο θέμα, ήταν μόνο η αίσθηση του ότι θέλαμε να κάνουμε μια μπάντα με φίλους. Σιγά σιγά μπήκαμε όλο και βαθύτερα στον κόσμο της μουσικής, και όλο αυτό βάθυνε μέσα μας. Μετά από εννιά χρόνια, η αισθητική είναι πλέον πλήρως καθορισμένη.
Έχετε σκεφτεί να χρησιμοποιήσετε κάποιο ελληνικό όργανο όπως το μπουζούκι σε κάποια συναυλία ή ηχογράφηση;
Γιούγκα: Θεωρώ ότι οπωσδήποτε μπορούμε να το χρησιμοποιήσουμε. Αν υπάρξει ευκαιρία, θέλουμε να το κάνουμε.
Θα θέλατε να μου πείτε κάποια τελευταία λόγια πριν ολοκληρώσουμε αυτή τη συνέντευξη;
Γιούγκα: Ήμουν πάρα πολύ χαρούμενος όταν μας έγινε η πρόταση γι’ αυτή τη συνέντευξη. Υπάρχουμε ως συγκρότημα με αυτό το όνομα εννιά χρόνια τώρα, και μας έχουν ρωτήσει Ιάπωνες για το όνομα μας αρκετές φορές. Όμως είμαι χαρούμενος, γιατί είναι η πρώτη φορά που μας προσεγγίζει κάποιος από την ελληνική πλευρά. Στο Twitter βλέπουμε αρκετούς Έλληνες που δείχνουν ενδιαφέρον για τη μουσική από την Ιαπωνία και μας ακούνε, ενώ υπάρχουν και σχόλια στα ελληνικά. Όλο αυτό με κάνει τρομερά χαρούμενο. Θα ήμουν ευτυχισμένος, αν μέσα από αυτήν την συνέντευξη μπορέσουν οι Έλληνες να ακούσουν τη μουσική μας.
Ναότο: Νόμιζα ότι φτάσαμε μέχρι εδώ απλά επειδή είχαμε έναν καλό συνδυασμό λέξεων στο όνομα του συγκροτήματος, αλλά έχουμε πάρει αρκετά καλά λόγια για την επιλογή του ονόματος από κόσμο γύρω μας. Νομίζω ότι το καλύτερο σε αυτό το συγκρότημα είναι το όνομα. Παρόλο που μπορούμε να πούμε ότι είμαστε οι Γκιρίσα Λαβ, ξέρουμε ελάχιστα για την Ελλάδα. Ωστόσο, είναι εντυπωσιακό ότι αυτή η συνέντευξη είναι αφορμή για να μιλήσουμε με τους Έλληνες, ακόμα και αν δεν είναι με δια ζώσης επαφή. Μου φαίνεται πολύ περίεργο.
Γιούγκα: Αν ψάξετε στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης το χασταγκ 「#ギリシャラブ」(σ.σ.: σημαίνει Γκιρίσα Λαβ) θα βρεις φωτογραφίες με νεαρές κοπέλες που βγάζουν σέλφι σε νησιά.
Σάκι: Όταν λάβαμε την πρόταση γι’ αυτήν τη συνέντευξη, και νομίζω όλοι σκεφτόμαστε το ίδιο, δεν ήμουν σίγουρη αν θα ήταν εντάξει το γεγονός ότι δεν ξέρουμε τόσα πράγματα για την Ελλάδα. Τα μόνα πράγματα που ξέρω για την Ελλάδα είναι όσα έμαθα στο σχολείο. Από εκεί και πέρα, με βάση όσα μελέτησα για την Ελλάδα, άρχισα να σκέφτομαι ότι θέλω να πάω εκεί.
Σας ευχαριστώ πάρα πολύ. Εύχομαι κάποια στιγμή να έχουμε την ευκαιρία να σας δούμε ζωντανά στην Ελλάδα.
O επίσημος ιστότοπος του γκρουπ: https://greece-love.jp/
H συνέντευξη μεταφράστηκε στα ελληνικά από την Έλενα Αλουπογιάννη.
