Αν τα κορίτσια έχουν τη γιορτή τους, το Χίνα Ματσούρι τα αγόρια δε θα μπορούσαν να μην έχουν τη δική τους. Από τα μέσα του Απριλίου, σε βεράντες, στέγες και κήπους σπιτιών στα οποία ζουν αγοράκια αλλά και πάνω από τα ποτάμια, τοποθετημένα από τους γύρω δήμους, αρχίζουν να εμφανίζονται τα πολύχρωμα ανεμούρια που ονομάζονται «κοϊνομπόρι» (鯉幟), δηλαδή «σημαία με κυπρίνο» και που έχουν επάνω τους ζωγραφισμένα τα συγκεκριμένα ψάρια με έντονα χρώματα –συνήθως το επάνω-επάνω το οποίο είναι και μεγαλύτερο είναι μαύρο και αυτά που ακολουθούν είναι κόκκινα, πράσινα ή μπλε. Στην κορυφή του στύλου στον οποίον κρέμονται υπάρχει μια χρυσή μπάλα ακολουθούμενη από έναν επίσης χρυσό ανεμοδείκτη με βέλη ενώ αμέσως πιο πάνω από τους κυπρίνους υπάρχει ένα ανεμούριο με κορδέλες το οποίο συμβολίζει ένα δράκο.
Τα κοϊνομπόρι δε θα κατέβουν από τους στύλους τους πριν τις 5 Μαΐου, την «Ημέρα των Παιδιών» ή «Κόντομο νο Χι» (こどもの日) μια από τις επίσημες αργίες της Ιαπωνίας και κομμάτι των διαδοχικών αργιών που λέγονται «Χρυσή Εβδομάδα» ή «Golden Week». Σε μια αρκετά πρώιμη απόπειρα τήρησης πολιτικής ορθότητας, αν και η συγκεκριμένη ημέρα ήταν παραδοσιακά αφιερωμένη στα αγόρια (αλλά και στην έναρξη της περιόδου των βροχών), από την περίοδο του αυτοκράτορα Τάισο (1912-1926) επικράτησε να λέγεται «ημέρα των παιδιών» με αποτέλεσμα να υπάρχει –επίσημα τουλάχιστον- «μέρα των κοριτσιών» αλλά όχι «μέρα των αγοριών». Η ανισορροπία βεβαίως είναι αποκατεστημένη στη συνείδηση του κόσμου καθώς σχεδόν όλη η σημειολογία της 5ης Μαΐου παραπέμπει στα αγόρια.
Ο κυπρίνος είναι ένα σημαντικό μέρος τα σημειολογίας αυτής: για τους ιάπωνες είναι συνδυασμένος με τον Κίνταρο το γυμνό, στρουμπουλό αγοράκι που ήταν τόσο δυνατό ώστε μπορούσε να παίξει μόνο με τα ζώα του δάσους και όχι με τους συνομηλίκους του –κάποια από τις ιστορίες θέλει τον Κίνταρο να βουτάει στα βάθη των νερών καβάλα σε έναν κυπρίνο, το ψάρι που κολυμπάει κόντρα στο ρεύμα και που όταν φτάνει στην κορυφή του ποταμιού γίνεται δράκος. Και δε χρειάζεται να είναι κανείς ιάπωνας για να καταλάβει τους συμβολισμούς, τόσο ως προς την επιθυμία για υγιή και δυνατά παιδιά, όσο και για μελλοντική επιτυχία στην επίτευξη των στόχων τους. Ακόμα και αν ο αστικός τρόπος ζωής μίκρυνε τα κοϊνομπόρι ώστε να μπορούν να χωρέσουν σε ένα μπαλκόνι, κάθε Μάιο είναι εκεί κολυμπώντας στον άνεμο, προσθέτοντας ακόμα περισσότερο χρώμα στις ημέρες των ιαπώνων και θυμίζοντας πόσο σημαντικό είναι το να είσαι παιδί –ανεξάρτητα από την ηλικία σου.
