Μπορεί η βίαια εγκληματικότητα στην Ιαπωνία να είναι πολύ χαμηλότερη από τις περισσότερες χώρες –σύμφωνα με τα στατιστικά της Υπηρεσίας Ναρκωτικών και Εγκλημάτων του ΟΗΕ, η Ιαπωνία έχει 0,4% ανθρωποκτονίες ανά 100.000 κατοίκους, ποσοστό που την κατατάσσει στις 6 πιο ασφαλείς χώρες του κόσμου- όμως αυτό δεν σημαίνει ότι η χώρα δε διαθέτει μια πολύ καλά οργανωμένη εθνική αστυνομία. Ούτε ότι, όπως συμβαίνει σε πολλές χώρες, δεν πάσχει από το στερεότυπο ότι οι γυναίκες αστυνομικοί είναι πιο κατάλληλες για λιγότερο επικίνδυνες υπηρεσίες.
Σύμφωνα με επιτροπή ειδικών στην οποία η Εθνική Αστυνομική Υπηρεσία ανέθεσε να μελετήσει τη λειτουργία της, η υπηρεσία θα πρέπει να αυξήσει και τον αριθμό των γυναικών που υπηρετούν (σήμερα αποτελούν μόνο το 6,8% της συνολικής της δύναμης) αλλά και τους ρόλους τους οποίους αναθέτει στις αστυνομικίνες της. Αν συνυπολογίσει κανείς ότι μόλις από το 2002 άρχισαν οι νεοσύλλεκτες αστυνομικίνες να ξεπερνούν τις 1000 το χρόνο, ότι από το 2006 παραιτούνται πάνω από 400 το χρόνο και ότι τα τελευταία χρόνια, ένα μεγάλο ποσοστό (της τάξης του 40%) αυτών που παραιτούνται είναι στην ηλικιακή ομάδα 28-32, αντιλαμβάνεται κανείς ότι το πρόβλημα είναι ευρύτερο και αφορά και δυσκολίες εντός της υπηρεσίας.
Προκειμένου να αντιμετωπιστούν όλα αυτά, καθώς και προκειμένου να καλυφθεί η επικοινωνία με θύματα γυναίκες και παιδιά, ομάδες δηλαδή που θα επικοινωνούσαν καλύτερα με μια γυναίκα-αστυνομικό, η Εθνική Αστυνομική Υπηρεσία δήλωσε ότι θα προσπαθήσει να ανεβάσει το ποσοστό των γυναικών στις τάξεις της στο 10% εντός της επόμενης δεκαετίας και να διευρύνει τις αρμοδιότητες τόσο των υπαρχουσών όσο και των νεοσύλλεκτών. Όπως έχουμε γράψει και άλλοτε, η ισότητα μεταξύ των δύο φύλων έχει ακόμα αρκετή απόσταση να διανύσει στα ιαπωνικά νησιά…
