Είναι η συνηθέστερη ερώτηση που δέχομαι από όσους διαβάζουν αυτά που γράφω στο σάιτ τεχνολογίας «Deasy»: γιατί τα κείμενά μου σχετικά με την Κίνα είναι πολλαπλάσια από τα αντίστοιχα σχετικά με την Ιαπωνία; Ζώντας την ιαπωνική πραγματικότητα δεν είναι πιο λογικό, συνεχίζουν αυτοί που ρωτούν, να έχω περισσότερες πληροφορίες από αυτή και, άρα, να μου προκύπτουν αντίστοιχα θέματα; Και εν πάση περιπτώσει, όλοι ξέρουμε ότι η Ιαπωνία είναι μια ιδιαίτερα αναπτυγμένη χώρα ειδικά σε ό,τι σχετίζεται με την ηλεκτρονική τεχνολογία –και σίγουρα πολύ πιο αναπτυγμένη από την Κίνα- οπότε σίγουρα θα υπάρχουν αμέτρητα ενδιαφέροντα πράγματα να γράψει κανείς για τις ιαπωνικές καινοτομίες σε ό,τι σχετίζεται με τους υπολογιστές, το Ίντερνετ και κάθε τι καινούριο και κοντινό στις εικόνες επιστημονικής φαντασίας που ξέρουμε από τις ταινίες και που έχουμε ακούσει ότι ήδη αφθονούν στην Ιαπωνία.
Αντίθετα με τους αναγνώστες του «Deasy», οι αναγνώστες ετούτων εδώ των γραμμάτων θα μαντεύουν ήδη την απάντηση: ναι, η Ιαπωνία είναι μια χώρα στην οποία η βιομηχανία έχει φτάσει σε δυσθεώρητα ύψη και δε δείχνει να σταματάει την ανοδική της πορεία –σε ό,τι σχετίζεται με την κατασκευή πραγμάτων, από το επίπεδο του χειρώνακτα τεχνίτη ως το επίπεδο των ρομποτικών εργοστασίων των τεράστιων βιομηχανικών ομίλων, αμφιβάλλω αν υπάρχει άλλη χώρα η οποία να μπορεί να επιδείξει ανάλογο βαθμό εξέλιξης, τελειότητας και έμφασης στην ποιότητα και στη λεπτομέρεια. Όμως σε ό,τι αφορά το εσωτερικό των μηχανών –το λογισμικό ή τις επικοινωνίες- αλλά και την καινοτομία σε σχέση με τις νέες, φορητές συσκευές (έξυπνα κινητά, ταμπλέτες, wearables κ.λπ.) η Ιαπωνία βρίσκεται πολύ πιο πίσω από ό,τι πιστεύουν οι περισσότεροι. Σκεφτείτε το: ποια από τις εξελίξεις των τελευταίων 20 χρόνων στους παραπάνω τομείς υπογράφεται από ιαπωνική εταιρεία;
Ο λόγος για το παραπάνω θα μπορούσε να συνοψιστεί (και όχι χωρίς μια μικρή δόση κακεντρέχειας) στο ερώτημα: αν όλες οι εξελίξεις στην τεχνολογία τα τελευταία 20 χρόνια είναι προς την κατεύθυνση της διεύρυνσης της επικοινωνίας, πώς θα ήταν δυνατόν να πρωταγωνιστεί σ’ αυτές ένας λαός με τόσο διάχυτη δυσκολία επικοινωνίας; (Και εννοώ προς τα έξω: μεταξύ τους οι Ιάπωνες επικοινωνούν μια χαρά!) Ακόμα και τα περιβόητα σούπερ κινητά της Docomo που ήταν έξυπνα πολύ πριν το iPhone, είχαν περιγραφεί (από τους ίδιους τους Ιάπωνες, παρακαλώ) σαν πάσχοντα από το «σύνδρομο Γκαλαπάγκος»: ήταν πολύ εξελιγμένα αλλά ανίκανα να λειτουργήσουν –κυριολεκτικά και μεταφορικά- εκτός Ιαπωνίας όπως τα ζώα της πανίδας των νησιών με το ίδιο όνομα. Συνεπώς, παρότι τα τελευταία χρόνια οι προσπάθειες που καταβάλλει η ιαπωνική βιομηχανία Ίντερνετ να προλάβει την αντίστοιχη διεθνή είναι αξιοθαύμαστες, έχω την εντύπωση ότι για αρκετό καιρό ακόμα, η πιο ενδιαφέρουσα ειδησεογραφία της Ασίας –για μένα και για όσους κάνουν την ίδια δουλειά μ’ εμένα- θα εξακολουθήσει να προέρχεται από την Κίνα.
