Όπως συμβαίνει πάντοτε εν όψει των Ολυμπιακών Αγώνων, πέραν των καθαρά αθλητικών προετοιμασιών, υπάρχουν και αυτές που σχετίζονται με τον πολιτισμό και σ’ αυτόν το τομέα το Τόκιο δε θα μπορούσε να αποτελέσει εξαίρεση: μια ομάδα επώνυμων εθελοντών μεταξύ των οποίων ο καθηγητής πολεοδομίας Σιγκέρου Ίτο, ο αρχιτέκτονας Κένγκο Κούμα και η συγγραφέας Μαγιούμι Μόρι οραματίζεται μια ενοποίηση περιοχών με πολιτισμικό ενδιαφέρον. Αντίθετα από ό,τι θα περίμενε κανείς ωστόσο, οι περιοχές στις οποίες εστιάζουν το ενδιαφέρον της η ομάδα, είναι οι χαμηλών τόνων Γιάνακα, Νέζου και Σεντάγκι το Χόνγκο Σάντσομε όπου βρίσκεται η πανεπιστημιούπολη του Πανεπιστημίου του Τόκιο και το Τζιμπότσο, η περιοχή με τα παλαιοβιβλιοπωλεία.
Οι διανοούμενοι δεν άφησαν εκτός και κάποια από τα… στάνταρ, πάντως. Μέρος της «παγκόσμιας πρωτεύουσας πολιτισμού» που οραματίζονται και η οποία θα περιλαμβάνει νέους πεζοδρόμους, πιθανότατα κάποιο τραμ και εστίες πρασίνου σε σημεία που αυτή τη στιγμή δεν υπάρχουν, είναι και η μια πλευρά του πάρκου του Ουένο (ώστε να συμπεριληφθούν και κάποια από τα μουσεία για τα οποία είναι διάσημο το τελευταίο) δύο πολύ σημαντικοί ναοί (το Γιουτζίμα Τέντζιν και το Κάντα Μιότζιν), ο κήπος Κιού-Ιουασάκι-Τέιεν και η Ακιχαμπάρα –πιθανότατα ώστε να αποδίδεται το εύρος του ιαπωνικού πολιτισμού από την εποχή της φεουδαρχίας ως σήμερα.
