Σε λιγότερο από μία εβδομάδα ξεκινούν οι Ολυμπιακοί Αγώνες του Τόκιο. Είναι η δεύτερη φορά μετά το 1964 που η ιαπωνική πρωτεύουσα φιλοξενεί τη μεγαλύτερη γιορτή του παγκόσμιου αθλητισμού. Πολλές εθνικές ομάδες έχουν ήδη φθάσει στην Ιαπωνία καθώς και δημοσιογράφοι από όλο τον κόσμο που θα καλύψουν τους Αγώνες.
Τον Οκτώβριο του 1964 απεσταλμένος της εφημερίδας «Ελευθερία» για την Ολυμπιάδα ήταν ο Δημήτρης Καπλάνογλου. Ανατρέχοντας στο Αρχείο του GreeceJapan.com βρήκαμε μια από τις ανταποκρίσεις του στο φύλλο της 17ης Οκτωβρίου 1964 που εκτός από αθλητικά νέα γράφει και εντυπώσεις του από την Ιαπωνία.
Αν και δεν είναι έκπληξη – οι Ιάπωνες φοράνε τις λευκές μάσκες από την περίοδο Τάισο 1912-1926 (διαβάστε το άρθρο μας «η Ιαπωνία, ο νέος κορωνοϊός και η ισπανική γρίπη») – είναι αξιοσημείωτο ότι και σε εκείνους τους Ολυμπιακούς Αγώνες οι μάσκες υπήρχαν και δεν πέρασαν απαρατήρητες. Βέβαια το 2020 η κατάσταση είναι πολύ διαφορετική, οι μάσκες είναι υποχρεωτικές και αυτή η Ολυμπιάδα διοργανώνεται μέσα σε απίστευτες και πρωτόγνωρες καταστάσεις.
Διαβάστε τι γράφει χαρακτηριστικά ο Καπλάνογλου στο άρθρο του εν έτει 1964:
«Θα προσέξατε ίσως σε ιαπωνικά επίκαιρα ότι εμφανίζονται Ιάπωνες που έχουν καλυμμένο στόμα και μύτη με άσπρο πανί. Το πρόσεξα εδώ και αμέσως ρώτησα να μάθω…»
Αντιγράφουμε όλη την παράγραφο καθώς και μερικά άλλα ενδιαφέροντα σημεία της ανταπόκρισης (χρησιμοποιούμε την ορθογραφία του χωρίς το πολυτονικό) που μπορείτε να τη διαβάσετε ολόκληρη στο απόκομμα στο τέλος της σελίδας.
«ΑΛΛΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ
Δεν μας μοιάζουν καθόλου οι Ιάπωνες. Θαρρείς ότι ανήκουν σε άλλο κόσμο. Σέρνουν μαζί τους ως σήμερα κληρονομία χιλιάδων ετών. Είναι πολλοί που επιμένουν να διατηρούν το κιμονό στους δρόμους και να βηματίζουν πηδηχτά πάνω στα ψηλά ξύλινα τσόκαρα. Είναι πολλοί αυτοί που διατηρούν μακρύ γένι που τους σκεπάζει το στήθος.
Πριν φθάσω εδώ νόμιζα ότι η ευγένεια τους ήταν κάπως προσποιητή. Άλλαξα γνώμη από την πρώτη μέρα. Οι Ιάπωνες είναι πραγματικά ευγενείς. Και είναι υπερήφανοι. Σκύβουν μόνο για να χαιρετήσουν. Κανένας δεν δέχεται φιλοδώρημα. Στο αρνείται και ο μικρός γκρουμ και ο οδηγός ταξί. Εάν επιμένης πολύ και τελικά το δεχθή θα σου πει δέκα φορές ευχαριστώ. Αλλά θα το δεχθή με μεγάλη δυσκολία. Είναι πρόθυμοι να εξυπηρετήσουν ένα ξένο. Χθες το βράδυ ένας Ιάπων αφού μου έδειξε τον δρόμο να επιστρέψω στο Κέντρο Τύπου, επέμενε να με συνοδέψει ως την πόρτα.
ΠΡΟΣΟΧΗ ΣΤΗΝ ΥΓΕΙΑ
Θα προσέξατε ίσως σε ιαπωνικά επίκαιρα ότι εμφανίζονται Ιάπωνες που έχουν καλυμμένο στόμα και μύτη με άσπρο πανί. Το πρόσεξα εδώ και αμέσως ρώτησα να μάθω. Ακούστε λοιπόν: To υπουργείον Υγιεινής επιβάλλει σ’όσους έχουν συνάχι να καλύπτουν μερος του προσώπου όταν βγαίνουν από το σπίτι, για να διαφυλάξουν τους άλλους, να μην κολλήσουν συνάχι.
Εκπληκτικά καθαρός είναι ο υπόγειος σιδηρόδρομος του Τόκιο.
ΤΙΜΗ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ
Οι Ολυμπιακοί Αγώνες έκαναν την Ελλάδα πιο γνωστή και πιο αγαπητή στους Ιάπωνες. Οι Έλληνες που είμεθα εδώ, τιμώμεθα ιδιαίτερα. «Έρχεσθε από την πηγή των Ολυμπιακών αγώνων» μας λένε. Εξάλλου, η δεξίωση που έγινε προς τιμήν της Αλέκας Κατσέλη ήταν μια θερμή εκδήλωση υπέρ της Ελλάδος άνευ προηγουμένου. Σ’ ένα από τα μεγαλύτερα ξενοδοχεία του Τόκιο είχε συγκεντρωθή η αφρόκρεμα της πόλεως και χορωδία από μικρά παιδιά έψαλλε τον εθνικό μας ύμνο στην Ιαπωνική γλώσσα.»
Το απόκομμα της εφημερίδας
Εκείνη την ημέρα στις 17 Οκτωβρίου 1964 αγωνίζονταν και ο Γιώργος Μαρσέλλος στα 110μ. εμπόδια, ο πρώτος λαμπαδηδρόμος και σημαιοφόρος της ελληνικής αποστολής.
