Κάτω χώρες

Φωτογραφία © Γρηγόρης Α. Μηλιαρέσης

Στην Ευρώπη, όταν λέμε «Κάτω Χώρες» εννοούμε την Ολλανδία. Και φυσικά, γεωγραφικά μιλώντας έχουμε δίκιο, όμως αν αναφερθούμε στην ίδια έννοια της χαμηλότητας, αμφιβάλλω αν υπάρχει άλλη χώρα, λαός ή πολιτισμός όπου η ιδέα αυτή είναι πιο έντονη από ό,τι στην Ιαπωνία. Το χαρακτηριστικό αυτό είναι τόσο εμφανές στη χώρα και στο λαό της που μερικές φορές αναρωτιέμαι πώς έτυχε και οι ιάπωνες δεν έφτιαξαν κτήρια στο σχήμα με το πιο χαμηλό κέντρο βάρος, την πυραμίδα –αν και, για να είμαστε ακριβείς, έφτιαξαν αρκετούς τύμβους με παραπλήσιο σχήμα.

Γιατί; Ίσως επειδή ο ζωτικός χώρος σπανίζει σ’ αυτόν τον τόπο, ο οποίος αν και μεγαλύτερος από τις περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες, είναι κατά 75% ακατοίκητος λόγω  των βουνών. Ή, τώρα που το σκέφτομαι, ίσως είναι και από τα ίδια τα βουνά: ζώντας ανάμεσα σ’ όλα αυτά τα βουνά, το μεγαλύτερο από τα οποία, το εμβληματικό Φούτζι-σαν έχει την εικόνα ενός τέλειου τριγώνου, η ιδέα εγγράφηκε στη συλλογική συνείδηση των ιαπώνων και την αναδημιουργούν στα πάντα: στον τρόπο που μιλούν, υποβιβάζοντας διαρκώς τον εαυτό τους, στον τρόπο που κάθονται και κοιμούνται, στον τρόπο που χτίζουν τα σπίτια τους ή στον τρόπο που οι παλαιστές του σούμο χτίζουν το σώμα τους. Όλα είναι χαμηλά, κοντά στο έδαφος.

Η προσωπική μου εξήγηση είναι ότι ζώντας σε έναν τόσο ασταθή τόπο, οι ιάπωνες αισθάνονται την ανάγκη για λίγη σταθερότητα· αφού το έδαφος δεν την προσφέρει, προσπαθούν να τη μιμηθούν στην καθημερινή τους ζωή σαν ένα είδος ομοιοπαθητικής μαγείας, σαν έναν ευσεβή πόθο που θα τους προστατεύσει από όλες εκείνες τις στιγμές που η γη σείεται ή που οι άνεμοι γίνονται τόσο δυνατοί που σαρώνουν πράγματα και ζωές. Όποιος και αν είναι ο λόγος, έχει ενδιαφέρον να δει κανείς πόσο αυτή η ιδέα της χαμηλότητας διαπνέει την καθημερινότητα και πόσο κανείς δεν την προσέχει –όπως εδώ, σε ένα πολύ κεντρικό, πολύ αστικό καφέ στην πόλη Καουασάκι, λιγότερο από δέκα λεπτά από τον σταθμό του Τόκιο.

ENGLISH

Γρηγόρης Μηλιαρέσης
Γρηγόρης Μηλιαρέσης
Δημοσιογράφος και μεταφραστής. Έχει συνεργαστεί με πλειάδα εφημερίδων, περιοδικών (τόσο του γενικού όσο και του ειδικού τύπου) και εκδοτικών οίκων και με ειδίκευση στο Ίντερνετ, τις πολεμικές τέχνες και την Ιαπωνία όπου και ζει τα τελευταία χρόνια. Από το 2012 μέχρι το 2016 έγραφε την εβδομαδιαία στήλη στο GreeceJapan.com "Γράμματα από έναν αιωρούμενο κόσμο" και το 2020 κυκλοφόρησε το ομότιτλο βιβλίο του. Περισσότερα στη συνέντευξη που είχε δώσει στο GreeceJapan.com.

Η αναδημοσίευση περιεχομένου του GreeceJapan.com (φωτογραφιών, κειμένου, γραφικών) δεν επιτρέπεται χωρίς την εκ των προτέρων έγγραφη άδεια του GreeceJapan.com

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ

Στην κουζίνα

Σε ένα χρόνο και κάτι από σήμερα, μια μεγάλη αλλαγή πρόκειται να σημειωθεί στο αστικό τοπίο μίας από τις δημοφιλέστερες (και την ακριβότερη) περιοχές...

Ο καλύτερος φίλος του ανθρώπου

Ήταν ένα από τα θέματα στα οποία καταφεύγαμε ήδη από τα μέσα της δεκαετίας του 1990 όσοι γράφαμε για Ίντερνετ και για τεχνολογίες επικοινωνίας...

Επτά φορές, οκτώ φορές

«Αυτό το τριαντάφυλλο μπορεί να βγάλει επταπέταλα ή οκταπέταλα λουλούδια όμως δυστυχώς δε βγάζει καρπό» απάντησε η κοπέλα στον πολεμιστή-κυνηγό που τον είχε πιάσει...

Citius, Altius, Fortius

Όταν ήρθα για πρώτη φορά στην Ιαπωνία, το καλοκαίρι του 2009, όλα τα δημόσια σημεία ήταν γεμάτα από διαφημίσεις που προωθούσαν την υποψηφιότητα του...

Στο δρόμο

Οι –συνήθως αυτοχρισθέντες- ειδικοί, λένε ότι αν θέλει κανείς να τα δει σε όλο τους το μεγαλείο πρέπει να πάει στο Νακάσου της Φουκουόκα...

Η μέρα του κόκορα

Ο τυχαίος επισκέπτης που θα περάσει έξω από το Οτόρι Τζίντζα, το σιντοϊστικό τέμενος που βρίσκεται στην περιοχή Σενζόκου του δήμου Τάιτο του Τόκιο,...

Με καλέσατε κύριε;

Σε πείσμα όσων υποστηρίζουν ότι η σύγχρονη-ποπ κουλτούρα είναι πολύ πιο ρηχή από την κλασική, η λέξη-έννοια «μόε» (萌え) αψηφά κάθε εύκολο ορισμό -για...

Εισαγωγή: Χανάμι στο Τόκιο

Δεν είμαι πρωτότυπος. Τριάντα πέντε εκατομμύρια ιάπωνες και αμέτρητοι ξένοι, τουρίστες και κάτοικοι, συμμερίζονται την άποψή μου ότι κάθε συζήτηση περί Ιαπωνίας θα πρέπει...

Πρόσφατα