Και οι επτά είναι υπέροχοι

Greecejapan_Shichifukujin
Φωτογραφία © Γρηγόρης Α. Μηλιαρέσης

Έχω γράψει παλιότερα για τον Ο-Ινάρι-σάμα, τον αλεπουδόμορφο θεό του ρυζιού και για τον Ο-Τζίζο-σάμα, τον προστάτη των αγέννητων παιδιών και των ταξιδιωτών –και κάποια στιγμή θα γράψω για την Κάνον-σάμα, τη βουδιστική προσωποποίηση του ελέους και μια από τις σημαντικότερες υπερφυσικές οντότητες της Σίνο-ιαπωνικής παράδοσης. Όμως αν μιλάμε για το απόλυτο προϊόν της ιαπωνικής σύνθεσης όπως εφαρμόζεται στη θεολογία, η επιλογή δεν μπορεί παρά να είναι μια, οι εξής επτά: ο Έμπισου (恵比寿), ο Νταϊκοκουτέν (大黒天), η Μπενζαϊτέν (弁財天), ο Μπισαμοντέν (毘沙門天), ο Χοτέι (布袋), ο Φουκουροκουτζού (福禄寿) και ο Τζουρότζιν (寿老人) ομαδικά γνωστοί ως «Σίτσι-φουκουτζίν» (七福神) ή «θεοί της καλής τύχης» που λατρεύονται είτε μεμονωμένα, είτε σε ζευγάρια, είτε –πιο συχνά- όλοι μαζί από τους Ιάπωνες από την εποχή του Έντο και μετά.

Καθένας τους έχει και τη δική του ιστορία η οποία ξεκινάει από την Κίνα (για τους Χοτέι, Φουκουροκουτζού και Τζουρότζιν), την Ινδία (για τους Νταϊκοκουτέν, Μπενζαϊτέν και Μπισαμοντέν) ή την ίδια την Ιαπωνία (για τον Έμπισου) και είμαι σίγουρος ότι κάποιος φοιτητής συγκριτικής θρησκειολογίας κάπου στον κόσμο θα έχει κάνει τη διατριβή του ιχνηλατώντας το ταξίδι τους από τη μια κουλτούρα στην άλλη μέσα στους αιώνες και τους μετασχηματισμούς που τους οδήγησαν πάνω στο πλοίο που λέγεται «Τακάρα-μπούνε» (宝船) ή «Πλοίο του Θησαυρού». Αυτό που έχει σημασία για τους Ιάπωνες πάντως είναι ότι αυτό το πλοίο φτάνει στον κόσμο μας στις 31 Δεκεμβρίου κάθε χρονιάς φέρνοντας στους ανθρώπους ευημερία, ευτυχία, μακροζωία και κάθε λογής υλικά αγαθά. Και προκειμένου να εξασφαλίσουν το δικό τους μερίδιο στα δώρα των εφτά χαρωπών θεοτήτων, αγοράζουν ομοιώματά τους σε κάθε πιθανή και απίθανη μορφή.

Αν κανείς θέλει να βιώσει τους Σίτσι-φουκουτζίν με τον τρόπο που ταιριάζει πιο πολύ στις παραδόσεις του Έντο, θα διαλέξει ένα από τα «Σίτσι-φουκουτζίν Μεγκούρι» (七福神巡り/七福神めぐり)  του Τόκιο∙ «μεγκούρι» σημαίνει «προσκύνημα» ή απλώς «βόλτα» και μεταφράζεται σε επίσκεψη σε επτά ναούς καθένας από τους οποίους είναι αφιερωμένος σε μια από τις επτά θεότητες. Υπάρχουν αρκετές τέτοιες επτάδες, κυρίως στο ανατολικό κομμάτι της πόλης και τα μεγκούρι συνήθως συνοδεύονται από την αγορά κάποιου ειδικού σουβενίρ από τον κάθε ναό –τα φτηνότερα είναι οι σφραγίδες των ναών που λέγονται «σουίν» (朱印) και που μπαίνουν σε ένα ειδικό τετράδιο που λέγεται «νόκιοτσο» (納経帳). Ακόμα και αν κανείς δεν πιστεύει στην καλοτυχία που θα αποκομίσει από το προσκύνημα, είναι μια πολύ ωραία πρόφαση για να περιπλανηθεί στην Γκίνζα, την Ασακούσα, τη Γιάνακα, τη Σιτάγια, το Αντάτσι, την Κατσουσίκα, το Κάμεϊντο ή τη Φουκαγκάουα –είμαι σχεδόν βέβαιος ότι γι αυτό τα επινόησαν οι Εντόκο.

ENGLISH

 

ΕΝΑ ΒΙΒΛΙΟ ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΟ ΣΤΗΝ ΚΟΥΖΙΝΑ ΣΑΣ!ΣΠΙΤΙΚΕΣ ΙΑΠΩΝΙΚΕΣ ΣΥΝΤΑΓΕΣΜπορείτε να το παραγγείλετε εδώ

Γρηγόρης Μηλιαρέσης
Γρηγόρης Μηλιαρέσης
Δημοσιογράφος και μεταφραστής. Έχει συνεργαστεί με πλειάδα εφημερίδων, περιοδικών (τόσο του γενικού όσο και του ειδικού τύπου) και εκδοτικών οίκων και με ειδίκευση στο Ίντερνετ, τις πολεμικές τέχνες και την Ιαπωνία όπου και ζει τα τελευταία χρόνια. Από το 2012 μέχρι το 2016 έγραφε την εβδομαδιαία στήλη στο GreeceJapan.com "Γράμματα από έναν αιωρούμενο κόσμο" και το 2020 κυκλοφόρησε το ομότιτλο βιβλίο του. Περισσότερα στη συνέντευξη που είχε δώσει στο GreeceJapan.com.
ΤΑΞΙΔΙ ΣΤΗΝ ΙΑΠΩΝΙΑ
ΤΑΞΙΔΙ ΣΤΗΝ ΙΑΠΩΝΙΑ

Ροή άρθρων

spot_img

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ

Ντάικον-για

Στο λίγο καιρό που την ξέρω, έχω καταλάβει ένα πράγμα για τη Γιόκο-σαν: όταν σου λέει «πάμε στο τάδε μέρος», δε φέρνεις αντιρρήσεις, απλώς...

Χαρακτηριστικά ιαπωνικά

Παρόλη τους την αγάπη (για να μη χρησιμοποιήσω για πολλοστή φορά τη λέξη «εμμονή») για κάθε τι χνουδωτό, χαριτωμένο και καρτουνίστικο, δεν ήταν οι...

Το ρύζι και η αλεπού

Αν ποτέ γινόταν στην Ιαπωνία ένας διαγωνισμός για την πιο δημοφιλή θεότητα, οι υποψήφιοι θα ήταν τρεις: οι «άγιοι» Κάνον Μποσάτσου και Τζίζο Μποζάτσου από...

Είναι μόνο Ροκ εν Ρολ (*)

Κάθε φορά που ακούν για κάποιο σεισμό στην Ιαπωνία (και ιδιαίτερα αν ο σεισμός είναι αρκετά μεγάλος όπως ο προχθεσινός που είχε μέγεθος 8,5),...

Σπίτια με θέα

Είμαι απολύτως σίγουρος ότι κανείς από όλους όσους ονειρεύονται την Ιαπωνία των σπιτιών με τα τατάμι, τις συρόμενες πόρτες και τα παράθυρα με το...

Άδεια τραπέζια

Είναι μια από εκείνες τις μικρές λεπτομέρειες που σπάνια αναφέρουν οι τουριστικοί οδηγοί και που θα παρατηρήσει κανείς μόνο αν κάνει μια στάση σε...

Πρώτα η πέτρα

Το Ιουάκι της Φουκουσίμα δεν είναι ακριβώς αυτό που θα λέγαμε “πόλος τουριστικής έλξης”· αν δεν ήταν ο τόπος καταγωγής της πεθεράς μου, δε...

Μια γιορτή για έναν επαναστάτη

Η συνειδητοποίηση ότι το Σάντζα Ματσούρι της Ασακούσα δε συγκαταλέγεται στα «Τρία Μεγάλα Σιντοϊστικά Πανηγύρια του Έντο» ήταν πολύ σκληρή για κάποιον όπως ο...

Γυμνές σχέσεις

Συχνά λέω ότι οι Ιάπωνες είναι τόσο καθαροί που κάνουν μπάνιο πριν κάνουν μπάνιο∙ οι περισσότεροι γελάνε νομίζοντας ότι χαριτολογώ όμως είναι πραγματικότητα: στην...

Αυτός ο τόπος

Από  όλες τις συζητήσεις που μπορεί να κάνει ένας μη Ιάπωνας με έναν Ιάπωνα, αυτή που θα προκαλέσει στον τελευταίο την περισσότερη αμηχανία και...

Φθινοπωρινή σερενάτα

Πρώτα ακούς το τραγούδι του: ένα μακρόσυρτο σκοπό που μοιάζει με μοιρολόι και που αποτελείται από τις λέξεις «ίσι» (石) «γιάκι» (焼き) και «ίμο»...

Κούκλες της άνοιξης

Στην κορυφή είναι ο αυτοκράτορας και η αυτοκράτειρα. Στο αμέσως από κάτω ράφι, τρεις κυρίες επί των τιμών που κρατάνε σκεύη για το σερβίρισμα...