Φύρδην –μίγδην

Greecejapan_Clutter_bw
Φωτογραφία © Γρηγόρης Α. Μηλιαρέσης

Βιβλία. Περιοδικά. Εφημερίδες. Διαφημιστικά φυλλάδια. Ενημερωτικά φυλλάδια από το Δήμο, τη γειτονιά, από σωματεία και από μη-κερδοσκοπικούς οργανισμούς. Κουπόνια με προσφορές. Ανταποδοτικά δώρα από γάμους, κηδείες και σουβενίρ από ταξίδια μέσα στη χώρα ή στο εξωτερικό. Κουτιά, μικρά, μεγάλα, ακόμα πιο μικρά και ακόμα πιο μεγάλα, φιγούρες, κουκλάκια, διακοσμητικά, βεντάλιες, μολύβια, στιλό, σημειωματάρια, φυλαχτά βουδιστικά και σιντοϊστικά, σακούλες χάρτινες και πλαστικές, χαρτιά περιτυλίγματος, φάκελοι –για επιστολές, για χρήματα, για ειδικές περιπτώσεις- τηλεχειριστήρια συσκευών, γλυκά σνακ, αλμυρά σνακ, πιατάκια, κούπες, τσαγερά, ξυλάκια φαγητού, σουβέρ και σουπλά, φωτογραφίες, ημερολόγια, θερμόμετρα χώρου, μαξιλάρια, γκάτζετ παλιά ή καινούρια, χρήσιμα ή άχρηστα, κάποιο κουτί με είδη πρώτης ανάγκης (πλαστικά μπουκάλια με τσάι, φακός, αποξηραμένα ράμεν) για την περίπτωση φυσικής καταστροφής, ρούχα, καλώδια, φορτιστές. Όλα σε πληθυντικό αριθμό, όλα μέσα στα ίδια 10-15 τετραγωνικά μέτρα και όλα στοιβαγμένα στο πάτωμα ή σε ξέχειλα ντουλάπια στερεωμένα στους τοίχους –όπως τα έπιπλα στα ψυχιατρεία και τις φυλακές.

Η Ιαπωνία έχει έκταση τετραπλάσια από την Ελλάδα (περίπου 378.000 τετραγωνικά χιλιόμετρα). Όμως πραγματικά κατοικήσιμο είναι το 25% της έκτασης αυτής, πράγμα που σημαίνει ότι ένας πληθυσμός δεκαπλάσιος από αυτόν της Ελλάδας κατοικεί σε έναν τόπο που έχει το μέγεθος της Ελλάδας. Και παρότι ο πληθυσμός της είναι άνισα κατανεμημένος –όπως συμβαίνει σε όλες τις βιομηχανικά αναπτυγμένες χώρες- η ανάγκη για ζωτικό χώρο σχεδόν παντού είναι τόσο έντονη που αισθάνεσαι ότι μπορείς να την αγγίξεις. Και στο μέσο ιαπωνικό σπίτι μπορείς όντως να την αγγίξεις καθώς τα πάντα είναι εκεί, μπροστά σου, πίσω σου ή δίπλα σου, φαινομενικά απλώς αραδιασμένα όπου υπάρχει έστω και ο ελάχιστος αξιοποιήσιμος χώρος και με ελάχιστα ξέφωτα που επιτρέπουν στους ανθρώπους να κάθονται, να γράφουν ή να διαβάζουν, να βλέπουν τηλεόραση, να τρώνε ή να ξεκουράζονται. Υπάρχει λόγος που οι Ιάπωνες σπάνια καλούν στο σπίτι τους: στην πλειονότητά τους, τα σπίτια τους με το ζόρι χωράνε τους ενοίκους τους και τα πράγματά τους.

Αν και η πρώτη εντύπωση που δίνει ένα ιαπωνικό σπίτι είναι ότι ο ένοικός του είναι «hoarder», ψυχαναγκαστικός συλλέκτης των πάντων, στην πραγματικότητα αυτό που συμβαίνει είναι πολύ πιο φυσικό, τουλάχιστον για τα δεδομένα μιας κοινωνίας με τόσο σημαντικό πρόβλημα έλλειψης χώρου: οι άνθρωποι ζουν το παρόν τους βυθισμένοι στο παρελθόν τους –κάθε αντικείμενο που βρίσκεται γύρω μας, έχει τη δική του ιστορία και αντανακλά μια στιγμή της δικής μας- και αυτό δεν μπορεί παρά να τους επηρεάζει. Ίσως (και) σ’ αυτό να οφείλεται μια από τις πιο ενδιαφέρουσες όψεις της ιαπωνικής ψυχής, η αποδοχή του εφήμερου και η συμφιλίωση με την ιδέα ότι κάθε τι έχει γέννηση, ζωή και θάνατο και σίγουρα σ’ αυτό οφείλεται η μάταια μανία των Ιαπώνων με την τάξη και την καθαριότητα: όταν πρέπει  να κάνεις τα πάντα στον ίδιο, ελάχιστο, χώρο είναι αναπόφευκτο να θέλεις να τον κρατήσεις όσο το δυνατόν πιο καθαρό και τακτοποιημένο μπορείς. Και είναι εξίσου αναπόφευκτο να αποτύχεις: η  εντροπία είναι πολύ σκληρός αντίπαλος.

ENGLISH

 

ΕΝΑ ΒΙΒΛΙΟ ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΟ ΣΤΗΝ ΚΟΥΖΙΝΑ ΣΑΣ!ΣΠΙΤΙΚΕΣ ΙΑΠΩΝΙΚΕΣ ΣΥΝΤΑΓΕΣΜπορείτε να το παραγγείλετε εδώ

Γρηγόρης Μηλιαρέσης
Γρηγόρης Μηλιαρέσης
Δημοσιογράφος και μεταφραστής. Έχει συνεργαστεί με πλειάδα εφημερίδων, περιοδικών (τόσο του γενικού όσο και του ειδικού τύπου) και εκδοτικών οίκων και με ειδίκευση στο Ίντερνετ, τις πολεμικές τέχνες και την Ιαπωνία όπου και ζει τα τελευταία χρόνια. Από το 2012 μέχρι το 2016 έγραφε την εβδομαδιαία στήλη στο GreeceJapan.com "Γράμματα από έναν αιωρούμενο κόσμο" και το 2020 κυκλοφόρησε το ομότιτλο βιβλίο του. Περισσότερα στη συνέντευξη που είχε δώσει στο GreeceJapan.com.
ΤΑΞΙΔΙ ΣΤΗΝ ΙΑΠΩΝΙΑ
ΤΑΞΙΔΙ ΣΤΗΝ ΙΑΠΩΝΙΑ

Ροή άρθρων

spot_img

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ

Μαύρο χώμα και φωτιά

Με γοήτευσαν από τότε που τα πρωτοείδα –δε θυμάμαι πότε ήταν αλλά σίγουρα ήμουν αρκετά μεγάλος για να έχω ήδη αρκετές προσλαμβάνουσες από την...

Η ασημένια πόλη

Για πρώτη φορά την έβαλε στο χάρτη ο ιδρυτής της δυναστείας σογκούν Τοκουγκάουα, ο Ιεγιάσου όταν αποφάσισε ότι η χώρα που κατάφερε να ενώσει...

Η νύχτα με τις μάσκες

«Αυτή την εμμονή τους με το Χαλοουΐν πραγματικά δεν την καταλαβαίνω» αναφώνησε ο Γιάννης, φίλος και συνοδοιπόρος στο Τόκιο, μια μέρα που περνούσαμε έξω...

Aπό την Αθήνα στο Τόκιο – συνέντευξη με τον Γρηγόρη Μηλιαρέση

Οι αναγνώστες του GreeceJapan.com τον γνωρίζετε από τα γράμματα που μας στέλνει ανελλιπώς κάθε Δευτέρα (με ξεκίνημα την 8η Απριλίου του 2012) από το...

Κουράγιο Ιαπωνία

Όποιος βρεθεί στην Ιαπωνία μετά από «εκείνη την ημέρα», δηλαδή την 11η Μαρτίου του 2011, θα δει οπωσδήποτε κάπου το σλόγκαν «Γκάνμπαρο Νιπόν!» (がんばろう日本!) το...

Λουλούδια της φωτιάς

Τα δυσμενή σχόλια που ακολούθησαν τα εικονικά πυροτεχνήματα στην τελετή έναρξης των Ολυμπιακών Αγώνων του Πεκίνου δε θα ακούγονταν ποτέ στην Ιαπωνία για ένα...

Το μαγαζάκι στη γωνία

Εφημερίδες και περιοδικά και βεβαίως μάνγκα απλωμένα σε σταντ ώστε να μπορείς να τα διαβάσεις όρθιος. Μηχανήματα ΑΤΜ για να σηκώσεις λεφτά από οποιαδήποτε...

Φθινοπωρινά φύλλα

Ένα από τα κλισέ των ιαπώνων όταν προσπαθούν να επικοινωνήσουν με ξένους είναι η συζήτηση περί εποχών∙ σχεδόν υποχρεωτικά, ο ιάπωνας συνομιλητής θα ανακοινώσει...

Νενικήκαμεν

Όντας φανατικά κατά των σπορ (κυρίως από τη θέση του θεατή αλλά σε μεγάλο βαθμό και από τη θέση του συμμετέχοντος –δεν βρίσκω κανένα...

Κάτι παλιό, κάτι καινούριο

Διάβαζα χτες ένα μπλογκ-ποστ ενός Βρετανού που ζει στην Ιαπωνία τα τελευταία δέκα χρόνια· στο κείμενό του ο συγγραφέας επιδιδόταν σε ένα από τα...

Έξω οι δαίμονες!

Παρότι το στερεότυπο θέλει τους ιάπωνες –όπως και όλους τους κατοίκους της ανατολικής Ασίας- να έχουν στηρίξει τη διατροφή τους στο ρύζι, υπάρχει ένας...

Αγορά

Μάλλον θα ακουστεί σαν βλασφημία απέναντι σε όλα εκείνα τα υπέροχα κλισέ: το Φούτζι με τη χιονισμένη κορυφή, τις ανθισμένες κερασιές, το υπαινικτικό χαμόγελο...