Η Πρεσβεία της Ιαπωνίας στην Ελλάδα, το Βυζαντινό και Χριστιανικό Μουσείο και το Ινστιτούτο Φωτογραφικής Βιομηχανίας Ιαπωνίας (JCII), συνδιοργανώνουν έκθεση φωτογραφίας με τίτλο «O Δρόμος του Φωτός και της Ελπίδας – Το ταξίδι του Ελληνισμού στην Ιαπωνία» της Miro Ito.
Με την έκθεση αυτή ανοίγει η αυλαία μιας σειράς εκδηλώσεων για τον εορτασμό της 120ής Επετείου των Διπλωματικών Σχέσεων Ελλάδας- Ιαπωνίας (1899-2019).
Πρόκειται για μια σπάνια συλλογή από 46 φωτογραφίες αγαλμάτων και άλλων πολιτιστικών θησαυρών που βρίσκονται στο βουδιστικό ναό Tōdaiji και το σιντοϊστικό ιερό Kasuga-Taisha, Μνημεία Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς της ΟΥΝΕΣΚΟ, στη Νάρα – αρχαία πρωτεύουσα της Ιαπωνίας και το ανατολικότερο άκρο του Δρόμου του Μεταξιού – που είναι επηρεασμένα από τον ελληνιστικό πολιτισμό.
Τα έργα της φωτογράφου-καλλιτέχνιδος με παγκόσμια δραστηριότητα Miro Ito, υποδέχονται τους επισκέπτες εκπέμποντας μια ήρεμη, ωστόσο εντυπωσιακή δύναμη. Το πνεύμα του Ελληνισμού που διαδόθηκε στην Ιαπωνία μέσω του δρόμου του μεταξιού και κατοικεί στα αγάλματα του Βούδα ως σύμβολα του ιαπωνικού πολιτισμού, αποτυπωμένο στα φωτογραφικά έργα της έκθεσης από διαφορετικές οπτικές γωνίες, προσφέρει ένα μοναδικό θέαμα.
Διάρκεια έκθεσης: 15 Ιανουαρίου – 10 Φεβρουαρίου 2019
Χώρος: Βυζαντινό & Χριστιανικό Μουσείο (Βασ. Σοφίας 22, Αθήνα)
Είσοδος: 4 Ευρώ
Ωράριο Λειτουργίας: Δευτέρα & Τετάρτη έως Κυριακή, 8:30- 15:30 (Τρίτη κλειστά)
Πληροφορίες:
Βυζαντινό και Χριστιανικό Μουσείο. Τηλ.: 213 213 9570
Εισαγωγή από την Miro Ito καλλιτέχνη & συγγραφέα, ιδρύτρια του Media Art League
Σύμφωνα με μια κοινή, στην Ανατολή και στη Δύση, φιλοσοφική ιδέα: «Η αιωνιότητα ζει σε μια στιγμή και το σύμπαν σ’ έναν κόκκο σκόνης». Κατ’ αυτόν τον τρόπο, εάν το σύμπαν περικλείεται σε κάποιο μεγαλύτερο και εάν «όλα είναι ένα και ένα είναι όλα», μπορούμε να θεωρούμε τους εαυτούς μας ως Ένα – από το απειροελάχιστο σωματίδιο ύλης μέχρι το μέγιστο σύμπαν.
Όλοι είμαστε μέρος όλων και όλα συνδέονται μεταξύ τους: αυτό είναι το κύριο μήνυμα της έκθεσης «Δρόμος του Φωτός και της Ελπίδας», της οποίας η αρχαία Ευρασιατική σοφία έφθασε στην Ιαπωνία πριν από 1300-1500 χρόνια, μέσω του Δρόμου του Μεταξιού και ζει ακόμα σήμερα ως είδος τέχνης. Το Ευρασιατικό μονοπάτι όπου καλλιεργήθηκε το όραμα αυτό της ενότητας και στο οποίο η ομορφιά και η σοφία αλληλεπιδρούν ως ο «Δρόμος της εισαγωγής του Βούδα Vairocana στην Ιαπωνία», αποτελεί έμπνευση για ενότητα, υπερβαίνοντας τα σύνορα Ανατολής-Δύσης και Βορρά-Νότου.
Αυτή η περιοδεύουσα ανά τον κόσμο έκθεση προβάλει «οράματα που απηχούν την ενότητα» μέσα από επιλεγμένα έργα ως μαρτυρία της διασύνδεσης Ανατολής και Δύσης, όπου «Το Ευρασιατικό Μονοπάτι της Σοφίας» διακρίνεται ξεκάθαρα από τη μία άκρη του έως την άλλη.
Όσο η πόλη Νάρα ήταν αρχαία πρωτεύουσα της Ιαπωνίας, ήταν στην πραγματικότητα το ανατολικότερο άκρο του Δρόμου του Μεταξιού. Εάν θα έπρεπε να αναζητήσουμε έναν πολιτιστικό σύνδεσμο μεταξύ της Ρώμης, το δυτικότερο άκρο, με τη Νάρα, θα μπορούσαμε να τον βρούμε στη γλυπτική τέχνη του 8ου αι. που ενσωματώνουν τα ιδεώδη του ανθρώπινου πνεύματος, καθώς και τις ελεύθερες και ζωντανές κινήσεις επηρεασμένες από το κλασικό στυλ της αρχαίας Ελλάδας.
Μερικά παραδείγματα θα μπορούσαν να είναι: βουδιστικά αγάλματα επηρεασμένα από τον ελληνιστικό πολιτισμό, όπως ο Βούδας Vairocana, του οποίου οι ρίζες ανιχνεύονται κατά μήκος του Δρόμου του Μεταξιού προς το Ελληνο-Βακτριανό Βασίλειο. Επίσης το άγαλμα Fukkensaku Kannon, για το οποίο πιστεύεται ότι μπορεί να έχει ελληνική προέλευση με διάμεσο του τον Shiva – μια από τις κύριες ινδικές θεότητες που πιθανόν να συνδέεται με τον Ηρακλή της αρχαίας ελληνικής μυθολογίας. Ακόμη, οι μάσκες gigaku που προέρχονται από το κωμικό αρχαίο ελληνικό θέατρο με μάσκες και έφτασαν στην Ιαπωνία μέσω του Δρόμου του Μεταξιού των Οάσεων και της νοτιοδυτικής διαδρομής, ενώ αναμείχθηκαν με στοιχεία φολκλόρ και το χορό των Σογδιανών (μεσάζοντες των εμπορικών οδών) μαζί με άλλα θέατρα με μάσκες κατά μήκος των Διαδρομών του Μεταξιού τόσο από την ξηρά, όσο και από τη θάλασσα.
Διάφορα στοιχεία και ερεθίσματα μπορούν να βρεθούν στην ιστορία των ανταλλαγών και των μίξεων διασκορπισμένα στο Δρόμο του Μεταξιού που συνδέει την Ευρώπη, την Ασία και την Αραβία μ΄ένα εκτεταμένο δίκτυο. Εξερευνώντας την ξεχασμένη ιστορία αμέτρητων ασαφών ανταλλαγών μεταξύ φυλών και θρησκειών, φιλοσοφιών, μυθολογιών, τεχνών και πολιτισμών – μέσα από την εξέταση της υλικής και της άυλης πολιτιστικής κληρονομιάς που διασώζεται στη Νάρα εδώ και 14 αιώνες – θα ήθελα να αναζητήσω κοινό έδαφος για την προώθηση της ανεκτικότητας και της αλληλεγγύης στη σημερινή εποχή του διχασμού και των διακρίσεων.
Σχετικά με την έκθεση
Η έκθεση ξεκίνησε από την έδρα του ΟΗΕ στη Νέα Υόρκη το 2016. Ακολούθησαν εκθέσεις στην Ακαδημία Τεχνών της Τασκένδης, Ουζμπεκιστάν (Ikuo Hirayama International Caravanserai of Cultures), την έδρα του Συμβουλίου της Ευρώπης και, αργότερα την ίδια χρονιά, στο Lieu d’ Europe στο Στρασβούργο. Το 2017 έκθεση με τίτλο «Ο Δρόμος του Φωτός και της Ελπίδας: Οι Εθνικοί Θησαυροί του Ναού Tōdaiji στη Nara» πραγματοποιήθηκε στο Japan Foundation (Τορόντο) και το Γενικό Προξενείο της Ιαπωνίας (Σικάγο), σε συνδιοργάνωση με το Japan Camera Industry Institute και το Media Art League. Πρόσφατα οργανώθηκε έκθεση και στο Centro Cultural Rio de Janeiro στο πλαίσιο του Ιαπωνικού Μήνα (Japan Month/4-29 Ιουλίου 2018) για τα 100 χρόνια ιστορίας της ιαπωνικής μετανάστευσης στη Βραζιλία, η οποία συγκέντρωσε 62 χιλ. επισκέπτες μέσα σε τρεισήμισι εβδομάδες. Ο έβδομος χώρος έκθεσης είναι το National Museum of Multi Culture στην Πόλη του Μεξικό (9 Νοε. – 3 Δεκ. 2018).
Οι απεικονιζόμενοι θησαυροί βρίσκονται στους Ναούς Tōdaiji και Kasuga-taisha στη Nara που είναι Μνημεία Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς της ΟΥΝΕΣΚΟ. Πρόκειται για εξαιρετικά σπάνιες φωτογραφίες, καθώς πολλά από τα έργα δεν έχουν αποτυπωθεί ξανά μέσα στα τελευταία 40 χρόνια.
Σχετικά με το Media Art League
Πρόκειται για ένα δίκτυο μέσων επικοινωνίας και τέχνης στην Ιαπωνία, την Ευρώπη και την Αμερική, που συνδέει καλλιτέχνες και δημιουργούς, επικοινωνιολόγους, διανοούμενους, διαμορφωτές κοινής γνώμης και φιλάνθρωπους – εδρεύει στο Tokyo με παράρτημα στο Τορόντο. Σε συνεργασία με ιαπωνικά ιδρύματα τέχνης και κυβερνητικές οργανώσεις, καθώς και με ακαδημαϊκές κοινότητες και οργανώσεις διεθνών μέσων, κλπ., αποτελεί την κοινωνική διάδραση μεταξύ ανθρώπων που δημιουργούν, μοιράζονται ή ανταλλάσσουν projects τέχνης και κουλτούρας, προάγοντας έτσι τη διασυνοριακή αφύπνιση και κατανόηση.
Σχετικά με το Japan Camera Industry Institute
Είναι ένας μη κερδοσκοπικός οργανισμός που ασχολείται με την έρευνα και τη διαφύλαξη της φωτογραφικής βιομηχανίας και κουλτούρας της Ιαπωνίας. Το Ινστιτούτο είναι υπεύθυνο για τη λειτουργία μουσείου και γκαλερί φωτογραφίας που διαθέτουν εκτενείς συλλογές φωτογραφικών υλικών, καθώς και ένα ευρύ φάσμα φωτογραφικών φιλμ και εκτυπώσεων ανεκτίμητης αξίας, στις οποίες περιλαμβάνονται πρωτότυπες φωτογραφίες τραβηγμένες σ’όλο τον κόσμο από το τέλος του 19ου αι. έως σήμερα.
Miro Ito
Καλλιτέχνης & συγγραφέας, Ιδρυτής του Media Art League
Η Miro Ito έχει ασχοληθεί με τα ΜΜΕ και με project τέχνης ως παραγωγός, διευθυντής αλλά και δημιουργός, έχοντας την καλλιτεχνική φιλοδοξία να προάγει, με δική της πρωτοβουλία, την ειρήνη και την κατανόηση μέσω του οργανισμού Media Art League. Η παρούσα περιοδεύουσα σειρά εκθέσεων με τίτλο «O Δρόμος του Φωτός και της Ελπίδας» είναι η κορύφωση μιας προσπάθειας πολλών ετών. Με θέμα την «Παγκόσμια κληρονομιά ζωής και προσευχής» εργάστηκε για να προωθήσει την ιδέα τής αρχαίας Ιαπωνικής/Ασιατικής/Ευρασιατικής πολιτιστικής κληρονομιάς και παράδοσης που διατηρείται στην Ιαπωνία ως μήνυμα παντοτινής ειρήνης – εστιάζοντας στη βαθιά πνευματική πλευρά της υλικής και άυλης Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς της ΟΥΝΕΣΚΟ, για την οποία, από το 2003 έχει εκπονήσει φωτογραφική/κινηματογραφική καταγραφή, ερευνητική μελέτη καθώς και συγγραφή έργου, στην Ιαπωνία (με επίκεντρο τη Νάρα). Στα τέλη του 2010 στο πλαίσιο της έκθεση της Road of light: Ancient Route of Prayer and Dedicatory Arts in Asia προβλήθηκαν δύο ταινίες της μικρού μήκους, κατά τη διάρκεια της Canon EXPO 2010 (Tokyo) και των επίσημων επετειακών εκδηλώσεων για τα 1300 χρόνια από την ανακήρυξη της πόλης Nara σε αυτοκρατορική πρωτεύουσα. Το 2007-2008, η έκθεση «Men at Dance – From Noh to Butoh: Japanese Performing Arts, Past and Present» έλαβε χώρα στη Δημόσια Βιβλιοθήκη Παραστατικών Τεχνών της Νέας Υόρκης (Lincoln Center) στο πλαίσιο του Φεστιβάλ Butoh Ν.Υ. 2007. 10 χρόνια αργότερα, η έκθεση με τίτλο «Signs of the Intangible» εμπλουτίστηκε με προβολές παρουσιάζοντας την προέλευση της παράδοσης των παραστατικών τεχνών που διατηρείται εδώ και 14 αιώνες στην Ιαπωνία με παραστάσεις-αφιερώματα στο Gigaku, στο Bugaku έως το Noh, ακόμα και σε σύγχρονους χορούς όπως το Butoh. Έχει σπουδάσει στην Ιαπωνία (Ιστορία Καλών Τεχνών και Αισθητική-Keio University) και στη Γερμανία (Εφαρμοσμένη Τέχνη και Σχεδιασμός Επικοινωνίας-Gesamthochschule Essen). Μέχρι σήμερα έχει λάβει μέρος σε σημαντικά projects τέχνης, εκδόσεων, διαφήμισης, ντοκιμαντέρ, ψηφιακής τέχνης, ταινίες μικρού μήκους. Το προφίλ και η δουλειά της Ito έχουν προβληθεί σε γνωστά περιοδικά της Γερμανίας, ΗΠΑ και Ιαπωνίας. Το φωτογραφικό περιοδικό Petersen’s Photographic (ΗΠΑ) την έχει περιγράψει ως «μια ζωγράφο του φωτός». Βλέποντας μια από τις μορφές της να κοσμεί την επίσημη αφίσα της Μπιενάλε Βενετίας 2006/Καλλιτεχνική Κατηγορία Χορού, αντιλαμβάνεται κάποιος ότι η δουλειά της Ito έχει διεθνή απήχηση και, ξεπερνώντας τα όρια μεταξύ φύλων, πολιτισμών και ειδών τέχνης, αποτελεί τη δική της πνευματική και καλλιτεχνική αναζήτησης σε Γερμανία, Ιαπωνία και ΗΠΑ. Η Ito έχει διακριθεί και ως συγγραφέας. Έχει συγγράψει/εκδώσει οκτώ βιβλία, μεταξύ των οποίων και ένα φωτογραφικό δοκίμιο με αρχαίες τελετουργίες από τους πιο αντιπροσωπευτικούς ναούς και ιερά της πόλης Nara (Παγκόσμια Πολιτιστική Κληρονομία της UNESCO) με τίτλο “Kokoro–no–Sumika–Nara: Inochi–no–Kongen–Narumoto–to–no–Deai (σημ.: Συνάντηση με τις βασικές αρχές της ζωής στη Νάρα), εκδόσεις Random House Kodansha το 2010. Σήμερα δραστηριοποιείται ευρύτερα στη Β. Αμερική, καθώς και σε ολόκληρο τον κόσμο.
