Οι Ιάπωνες ξύνουν το κεφάλι τους με δυσπιστία απέναντι στο φαινόμενο: σε μια χώρα με τόσα πράγματα να δεις και να βιώσεις, παλιά και καινούρια, κλασικά και σύγχρονα (και υπέρ-σύγχρονα), εντυπωσιακά και διακριτικά, τι είναι αυτό που οδηγεί τους επισκέπτες κατά κοπάδια στα μαγαζιά των 100 γεν και τους κάνει όχι μόνο να προτιμούν τα προϊόντα τους (έναντι των καταστημάτων που πουλούν πραγματικά αριστουργήματα ιαπωνικής χειροτεχνίας ή βιομηχανίας) αλλά και να γράφουν σελίδες επί σελίδων σε μπλογκ και τουριστικά σάιτ και να προτείνουν τα «χιακίν» (百均/100均) σαν απαραίτητους τουριστικούς προορισμούς; Και μάλιστα να το κάνουν ακόμα και όταν είναι εμφανές ότι δεν πρόκειται για άτομα με περιορισμένο ταξιδιωτικό προϋπολογισμό –μια επίσκεψη σε κάποιο από τα πολύ κεντρικά χιακίν (όπως το μεγάλο «Daiso» στο Τακέσιτα Ντόρι του Χαρατζούκου) κάνει σαφές ότι ένα μεγάλο μέρος των ξένων πελατών έχουν σαφώς τη δυνατότητα να ψωνίσουν από οποιοδήποτε από τα πανάκριβα καταστήματα του γειτονικού Ομοτεσάντο.
Κι όμως, αν έμπαιναν στον κόπο να ακούσουν τι λένε οι ξένοι τους οποίους ρωτούν (τυπικά και για λόγους εξωτισμού και κακώς εννοούμενης «διεθνοποίησης») στις τηλεοπτικές συνεντεύξεις σχετικά, οι απαντήσεις υπάρχουν: τα χιακίν είναι μια από τις μεγαλύτερες εκπλήξεις στην Ιαπωνία, κυρίως λόγω πλήθους επιλογών και ποιότητας των προϊόντων. Αντίθετα με τα αντίστοιχα καταστήματα (του ενός δολαρίου, του ενός ευρώ κ.λπ.) στον υπόλοιπο κόσμο, η ποικιλία στα καταστήματα των 100 γεν είναι απίστευτη –στην πραγματικότητα τα μόνα πράγματα που δεν προσφέρουν είναι ρούχα και ηλεκτρικές συσκευές: από εκεί και πέρα, θα υπάρχουν τουλάχιστον δύο επιλογές για οποιοδήποτε αντικείμενο μπορεί κανείς να χρειαστεί στην καθημερινή του ζωή, είτε για πρακτική εφαρμογή, είτε για αναψυχή, των τροφίμων συμπεριλαμβανομένων. Δεν είναι τυχαίο ότι η συνηθέστερη επωδός όσων ανοίγουν για πρώτη φορά σπίτι είναι «αυτό θα το πάρουμε από το χιακίν».
Ακόμα πιο εντυπωσιακή ωστόσο είναι η ποιότητα: προφανώς υπάρχουν και εξαιρέσεις όμως τουλάχιστον το 90% των προϊόντων που μπορεί να προμηθευτεί κανείς από ένα χιακίν θα κάνουν τη δουλειά τους εξίσου καλά με τα αντίστοιχα των «κανονικών» μαγαζιών –ενίοτε μάλιστα και καλύτερα. (Ο λόγος που συμβαίνει αυτό είναι ότι παρότι τα προϊόντα κατασκευάζονται στην Κίνα ή σε άλλες αγορές με φτηνή εργατική δύναμη, οι προδιαγραφές είναι ιαπωνικές και η παραγωγή εποπτεύεται από Ιάπωνες.) Ψωνίζοντας κάτι από ένα χιακίν, ψωνίζεις κάτι εξίσου ιαπωνικό με ό,τι θα ψώνιζες σε οποιοδήποτε άλλο κατάστημα αλλά σε χαμηλότερη τιμή και –αν είσαι επισκέπτης- έχεις και την προστιθέμενη αξία ότι έχεις και μια ιστορία που κανείς στη χώρα σου δε θα πιστέψει∙ ότι οι Ιάπωνες δεν αντιλαμβάνονται ότι όλα τα παραπάνω κάνουν τα χιακίν ελκυστικά λέει περισσότερα πράγματα για τους ίδιους από ό,τι λέει για τους χιλιάδες ξένους που σχεδόν κάνουν ουρές για να κάνουν σ’ αυτά έστω κάποια από τα ψώνια τους.
